Echt leven

15 Juni 2015

Echt leven

In mijn werkomgeving als in mijn praktijk kom ik meer en meer mensen tegen die het verlangen hebben om werk niet langer te zien als een "time-out" van het "echte leven". Ze willen niet meer wachten tot ze genoeg verdienen, hun kinderen groot genoeg zijn of eindelijk hun droompartner of job vinden.

Gelukkig maar.

Stel dat iedereen zijn passies zou volgen, zijn droomhuis, baan, gezin, partner zou vinden? Hoe saai en hoe oneerlijk zou het leven zijn voor diegene die er niet in slagen? Het is ook weinig realistisch als je weet hoeveel vluchtelingen hun land ontvluchten, hoe het er sinds de economische crisis in sommige landen en gezinnen aan toe gaat.

Voldoening en geluk is bereikbaar voor elk van ons, zonder dat we daarvoor fulltime zenmeester zijn of zoals monnik Giel het aardse verruilen met een boeddhistisch leven in Tibet.

Ook voor de vuilnismannen, poetsers die het toilet schoonmaken als de arbeider aan de lopende band is dit mogelijk. 

Je moet gewoon voor jezelf vaststellen dat jouw leven de moeite waard is, wat je werk, je financiële omstandigheden of je leefomstandigheden ook zijn. Je veilige harnas uittrekken en zonder angst kijken naar je eigen ik.

Veel van de mensen die ik heb ontmoet beseffen dat geluk meer afhangt van hoe je iets doet misschien wel belangrijker is dan wat je doet. Het maakt niets uit of je nu secretaresse bent, schoolmeester, mama of directeur, je kunt je werk onderdeel laten zijn van je "echte leven".

Dit is een "carrière" of het "succes" waar iedereen naartoe kan streven. De enige talenten en job vereisten zijn een open hart en dosis nieuwsgierige geest. Kort uitgelegd gaat het erom dat je ontdekt waar jouw hart het meest naar uit gaat en dat het uitgangspunt maken van zoveel mogelijk levensgebieden. Van je werk tot je relatie tot je consumptiegedrag.

wakker worden

Wanneer je wakker, aanwezig en in verbinding met jezelf bent, ervaar je de wereld veel duidelijker en kun je je beter uiten. Daardoor weet je precies wat doen in welke situatie. Neem het voorbeeld van je werk. 

Wat neem je elke morgen mee naar kantoor? Voornamelijk je gedachten? Je vermoeidheid of misschien je weerzin? Probeer elke dag alles te ervaren alsof het je allereerste - of de laatste keer is dat het zal meemaken: van het gezicht van je collega, de kleuren en geuren op je kantoor tot het geluid van de verschillende mensen rondom je. Hoe voel je je dan? Waar voel je het? Wat ervaar je als je bewust deze impressies op je neemt? Hoe ziet de lucht er vandaag uit? Hoe smaakte je koffie? Hoe klonk de stem van je klant aan de telefoon? Train jezelf erop. Zie het als een spel waar je steeds beter in kunt worden en waarvoor je helderheid, openhartigheid en daadkracht kunt winnen.

de volgende "check-ins" helpen je ook bij het vinden van jouw bewustzijn:

Is wat ik / de organisatie waarin werk doe(t) waar? Lever ik wat ik zeg dat ik doe? Doet mijn organisatie wat ze belooft? Is hoe ik / mijn organisatie het werk doe(t) vriendelijk? Ben ik vriendelijk, open en hartelijk in mijn contact met anderen? Geeft mijn organisatie oprecht om de werknemers en klanten? Kan ik in mijn werk vriendelijk zijn naar mezelf? Is wat ik / mijn organisatie doe(t) nodig? Vervuilt of verwart mijn organisatie de wereld met onnodige producten of diensten? Hoeveel van mijn werkzaamheden zijn echt nodig? Draagt wat ik doe bij aan het welzijn - dat van anderen en mezelf? 

Deze checks van "waar" - "vriendelijk" - "nodig" kun je ook toepassen op je team, je relatie of je gezin, maar ook bij elke handeling of keuze waarvoor je staat.

Werk en hart

De behoefte om ons werk en hart op dezelfde plek te hebben wordt steeds groter. Het betekent dat we niet langer willen terugvallen op een gespeelde of gemaakte vorm van professionaliteit; dat al te vaak gebruikte excuus om jezelf in een harnas van werkidentiteit op te sluiten. De strenge baas. De hardwerkende directeur. De altijd vrolijke assistente. De luidruchtige bouwvakker. We willen vrij breken uit onze "hokjes".

Het is veel fijner je werk in de eerste plaats als mens uit te oefenen en daarna pas als callcenter medewerker, vuilnisman, advocaat of manager.

Uit onze comfortzone breken vereist echter doorzettingsvermogen en moed: “want wie zijn we zonder onze aanbevelingen op LinkedIn, likes of Facebook, bedrijfswagen of juist onze rebelse ik-ga-nooit-voor-een-baas-werkenmentaliteit?”

Het pad van werk en hart is zeker geen rechte, geasfalteerde weg die je bewandelt. Het kent vele bochten en wegdek met putten. Het voelt kwetsbaar, onzeker, soms pijnlijk, maar ook bevrijdend, open en levendig. 

Het bewust kiezen van dit pad brengt je een menselijk bestaan vol zin, ongeacht of je rijk, arm, werk zoekt, zelfstandige of in loondienst, gelukkig samen, single, man, vrouw, oud of jong bent.

123

bewust geluk leven zeker zijnecht coaching droom leef opencheckin

Liegen

15 Augustus 2015

Liegen

Te vaak hoor ik mensen zeggen dat ze zich bedrogen voelen; door hun werk, hun ouders, hun partner, hun vrienden. "Mensen liegen teveel" en eerlijkheid is "iets voor de naïevelingen." Lieg jij zelf dan nooit, is vaak mijn vraag. Waarop resoluut het antwoord "nee" komt of enkel een leugentje voor bestwil.

Ontkomen we aan liegen? Op ons CV, op social media, tegen onze kinderen, onze geliefden? Eigenlijk nooit! Maar mensen die denken dat ze een leugen verborgen kunnen houden hebben het mis.

Je lichaam liegt namelijk nooit!

Als we met z’n allen eens wat meer de tijd zouden nemen om echt naar onszelf te luisteren, zonder oordeel, dan zou je eigen leven er een stuk rooskleuriger uit zien. Want, je zou dan stoppen om jezelf voorbij te rennen, zou veel meer doen wat je écht wil en je zou veel gelukkiger zijn.

Je hoeft dan geen verschillende accounts te hebben op Facebook, Instagram, Tinder, Snapchat om toch maar wat "likes", "vind ik interessant" of "hartjes" te ontvangen.

Waarom?

Omdat ons eigen lichaam heel wijs is en ons heel duidelijk vertelt hoe de vork in de steel steekt. Je kan je vast wel een gebeurtenis herinneren dat je een verkeerd besluit hebt genomen. Achteraf gezien zul je voor jezelf moeten toegeven dat je op dat moment zelf een ‘onderbuik gevoel’ had. Had daar nou maar naar geluisterd, dan was het anders afgelopen.

Het verschil tussen beesten en mensen is net het feit dat mensen zich bewust zaken aanvoelen, zich kunnen beheersen en een andere keuze maken.

Of; te druk, te veel te doen, niet kunnen schrappen en dan de signalen van je lichaam negeren. Gevolg: fysieke klachten zoals hoofdpijn, nek – of rugpijn, verkoudheid, stress of erger je depressief voelen je lichaam is meedogenloos.

Blijf je Oost Indisch doof dan zullen de signalen in hevigheid toenemen. En daar lig je dan………. aan je bed gekluisterd. ‘Wie niet horen wil moet maar voelen.’

Wat we eigenlijk met z’n allen doen is voorbij gaan aan ons gevoel. Vergelijk het maar met mensen in je omgeving die van alles tegen je zeggen maar wat je negeert.Niet wilt begrijpen of accepteren. Stiekem weet je dat ze gelijk hebben maar ja, "ik moet wel", denk je bij jezelf.

Vergeet echter niet dat je altijd, ALTIJD! een keus hebt. Alleen, je kiest vaak voor datgene wat het minst goed voor jezelf is. Je verzint smoesjes om het te vergoelijken naar jezelf toe. Het is maar tijdelijk nog even volhouden.., niemand anders kan dit zo goed als ik, ik ben onmisbaar, als ik het nu niet doe dan, mijn leven gaat voorbij…. vul maar aan. En zo ga je, langer dan vooraf gepland, door op je reserves, tot ook die op zijn.

Gedurende die reservetijd krijg je, in eerste instantie heel subtiel, signalen van je eigen lichaam. Je word als het ware tot de orde geroepen. Lukt het je deze signalen bij jezelf te herkennen dan heb je alsnog twee keuzes; doorgaan op de ingeslagen weg of even tijd en gas terug nemen.

Kies je voor de tweede optie dan laad je tussendoor je accu even op, zet jezelf weer goed in balans, bekijk je alle opties en kan dan weer verder.

Ga je voor optie één dan kom je in de gevarenzone.

Het lukt niet meer goed op de dagen dat je vrij bent om te ontspannen en helder te denken. Je weet het allemaal niet meer. Blijf je op deze voet doorgaan dan zal je ‘interne gevoel van rust’ langzaam verdwijnen. Je verschuift dus als het ware je eigen ‘0-lijn’. En dat is gevaarlijk! Want ook al ben je dan in rust, je normale rustniveau bereik je bij lange na niet meer; je blijft dus als het ware in een staat van paraatheid staan. Een constant gevoel van onrust bekruipt je.

Neem echt vaker de tijd om naar je eigen gevoel te luisteren.

Neem de tijd. Beslis pas op dat moment wanneer jij jezelf bent. In rust en in balans.

Doorgaan en zaken ondernemen zonder die rust en balans, heeft alle gevolgen van dien. Het is wijselijk om dan even gas terug of afstand te nemen van je levenssituatie (werk, privé...) om daarna met een opgeladen gevoel goed je leven aan te kunnen.

Want vergeet niet dat als je maar doorgaat je levensvreugde af neemt. Je kunt minder genieten van de tijd die je voorheen had en zal alleen nog maar meer en meer nodig hebben om dit gevoel te bereiken.

Nog een stapje verder zie je dat je foute keuzes gaat maken, waarvan de impact vaak pas later zichtbaar worden. En dan moeten alle alarmbellen gaan rinkelen!

Je lichaam is dan niet meer in staat om te herstellen van de zware klap en je krijgt te maken met de befaamde ‘laatste druppel theorie’. De emmer loopt zo danig over dat je weken tot maanden nodig hebt om te herstellen.

Neem je de signalen van je lichaam dus serieus en neem tijd om eerst te helen en eerlijk te zijn met jezelf en met de mensen met je wie je kunt delen. Praat erover. Vindt jezelf terug. Stop met liegen tegen jezelf. Eerlijk zijn naar jezelf en dat accepteren is een belangrijke stap naar geluk.

Niet gemakkelijk?

Je hoeft het niet helemaal alleen te doen.

Aan jou de keus.

123

antwoorden autenthiek eerlijk geluk keuze levenliegen bewustwording coachen eerlijk liegen verantwoordelijkheidgeluk