15 Juni 2015

Echt leven

In mijn werkomgeving als in mijn praktijk kom ik meer en meer mensen tegen die het verlangen hebben om werk niet langer te zien als een "time-out" van het "echte leven". Ze willen niet meer wachten tot ze genoeg verdienen, hun kinderen groot genoeg zijn of eindelijk hun droompartner of job vinden.

Gelukkig maar.

Stel dat iedereen zijn passies zou volgen, zijn droomhuis, baan, gezin, partner zou vinden? Hoe saai en hoe oneerlijk zou het leven zijn voor diegene die er niet in slagen? Het is ook weinig realistisch als je weet hoeveel vluchtelingen hun land ontvluchten, hoe het er sinds de economische crisis in sommige landen en gezinnen aan toe gaat.

Voldoening en geluk is bereikbaar voor elk van ons, zonder dat we daarvoor fulltime zenmeester zijn of zoals monnik Giel het aardse verruilen met een boeddhistisch leven in Tibet.

Ook voor de vuilnismannen, poetsers die het toilet schoonmaken als de arbeider aan de lopende band is dit mogelijk.

Je moet gewoon voor jezelf vaststellen dat jouw leven de moeite waard is, wat je werk, je financiële omstandigheden of je leefomstandigheden ook zijn. Je veilige harnas uittrekken en zonder angst kijken naar je eigen ik.

Veel van de mensen die ik heb ontmoet beseffen dat geluk meer afhangt van hoe je iets doet misschien wel belangrijker is dan wat je doet. Het maakt niets uit of je nu secretaresse bent, schoolmeester, mama of directeur, je kunt je werk onderdeel laten zijn van je "echte leven".

Dit is een "carrière" of het "succes" waar iedereen naartoe kan streven. De enige talenten en job vereisten zijn een open hart en dosis nieuwsgierige geest. Kort uitgelegd gaat het erom dat je ontdekt waar jouw hart het meest naar uit gaat en dat het uitgangspunt maken van zoveel mogelijk levensgebieden. Van je werk tot je relatie tot je consumptiegedrag.

wakker worden

Wanneer je wakker, aanwezig en in verbinding met jezelf bent, ervaar je de wereld veel duidelijker en kun je je beter uiten. Daardoor weet je precies wat doen in welke situatie. Neem het voorbeeld van je werk.

Wat neem je elke morgen mee naar kantoor? Voornamelijk je gedachten? Je vermoeidheid of misschien je weerzin? Probeer elke dag alles te ervaren alsof het je allereerste - of de laatste keer is dat het zal meemaken: van het gezicht van je collega, de kleuren en geuren op je kantoor tot het geluid van de verschillende mensen rondom je. Hoe voel je je dan? Waar voel je het? Wat ervaar je als je bewust deze impressies op je neemt? Hoe ziet de lucht er vandaag uit? Hoe smaakte je koffie? Hoe klonk de stem van je klant aan de telefoon? Train jezelf erop. Zie het als een spel waar je steeds beter in kunt worden en waarvoor je helderheid, openhartigheid en daadkracht kunt winnen.

de volgende "check-ins" helpen je ook bij het vinden van jouw bewustzijn:

Is wat ik / de organisatie waarin werk doe(t) waar? Lever ik wat ik zeg dat ik doe? Doet mijn organisatie wat ze belooft? Is hoe ik / mijn organisatie het werk doe(t) vriendelijk? Ben ik vriendelijk, open en hartelijk in mijn contact met anderen? Geeft mijn organisatie oprecht om de werknemers en klanten? Kan ik in mijn werk vriendelijk zijn naar mezelf? Is wat ik / mijn organisatie doe(t) nodig? Vervuilt of verwart mijn organisatie de wereld met onnodige producten of diensten? Hoeveel van mijn werkzaamheden zijn echt nodig? Draagt wat ik doe bij aan het welzijn - dat van anderen en mezelf?

Deze checks van "waar" - "vriendelijk" - "nodig" kun je ook toepassen op je team, je relatie of je gezin, maar ook bij elke handeling of keuze waarvoor je staat.

Werk en hart

De behoefte om ons werk en hart op dezelfde plek te hebben wordt steeds groter. Het betekent dat we niet langer willen terugvallen op een gespeelde of gemaakte vorm van professionaliteit; dat al te vaak gebruikte excuus om jezelf in een harnas van werkidentiteit op te sluiten. De strenge baas. De hardwerkende directeur. De altijd vrolijke assistente. De luidruchtige bouwvakker. We willen vrij breken uit onze "hokjes".

Het is veel fijner je werk in de eerste plaats als mens uit te oefenen en daarna pas als callcenter medewerker, vuilnisman, advocaat of manager.

Uit onze comfortzone breken vereist echter doorzettingsvermogen en moed: “want wie zijn we zonder onze aanbevelingen op LinkedIn, likes of Facebook, bedrijfswagen of juist onze rebelse ik-ga-nooit-voor-een-baas-werkenmentaliteit?”

Het pad van werk en hart is zeker geen rechte, geasfalteerde weg die je bewandelt. Het kent vele bochten en wegdek met putten. Het voelt kwetsbaar, onzeker, soms pijnlijk, maar ook bevrijdend, open en levendig.

Het bewust kiezen van dit pad brengt je een menselijk bestaan vol zin, ongeacht of je rijk, arm, werk zoekt, zelfstandige of in loondienst, gelukkig samen, single, man, vrouw, oud of jong bent.