Blog 123



Vagale Syncope Respoiraire Acidose

4 Juni 2014

"Vaak proberen mensen hun leven achterstevoren te leven: ze proberen meer dingen of meer geld te hebben, om meer te kunnen doen wat ze willen, zodat ze gelukkiger zouden zijn. Het werkt eigenlijk net andersom. Je moet eerst zijn wie je werkelijk bent, vervolgens doen wat je moet doen,om te hebben wat je wil."

-Marget Young-

Vagale Syncope Respoiraire AcidoseDat was de diagnose van de dokter nadat ik flauw ben gevallen op het werk twee weken geleden... na een lange werkweek en een lastige meeting zag ik sterretjes door mijn linkeroog. Ik dacht dat er vuiligheid ingekropen was en liep naar het toilet. Na een paar minuten mijn ogen te spoelen werd het nog waziger en begon ik tintelingen te voelen over mijn lijf. Onbewust begon ik te panikeren met mijn overleden vriend Adelain in mijn achterhoofd: het zou toch geen waar zijn dat ik ook op deze manier zou eindigen...?Ik moet naar huis was mijn eerste reactie.Verder dan de koffiecorner ben ik niet geraakt. Daar hebben collega's mij gelukkig opgevangen.10-20 seconden ben ik van de wereld geweest, kort maar het leek een eeuwigheid. Stel dat het gebeurde in de wagen. Ik mag er niet aan denken.Paniek en ontreddering alom, de EHBO mensen waren er snel bij en kalmeerde mij. Ik kon met moeite nadenken en sprak langzaam, mijn hoofd tintelde en mijn armen kreeg ik niet omhoog. Ik moest kalmeren, in en uit ademen, sloot mijn ogen en mediteerde. Ik werd rustig, mijn harstlag ging omlaag en na drie kwartier en een cola later kwam ik ietwat op krachten...Een kortsluiting van mijn nervus vagus (een zenuw met een directe link aan het hart, maag en hersenen) zei de arts door de plotselinge bloedrukval en interne hyperventilatie veroorzaakt door de opgehoopte stress en de ervaring van mijn overleden vriend...Mijn lichaam gaf een duidelijk signaal en het toont hoe krachtig ons brein is om dergelijke kortsluiting tewerkstellingen.Wat is er gebeurd? Hoe is het zover kunnen komen? Was ik juist niet op de goede weg in mijn (werk) leven?Collega's, vrienden en familie waren verrast.Mike, degene die juist andere steunt, helpt en coacht, die dit overkomt?Werk ik om te leven, of leef ik om te werken?OK , ik geef het toe . Ik ben een van die mensen die Marget Young hierboven beschrijft. Ik heb tot enige tijd geleden geprobeerd om mijn leven achterstevoren te leven: ik probeerde steeds meer geld te verdienen omdat ik dacht dat ik hiermee meer dingen kon gaan doen en dat het mij gelukkiger zou maken en erkenning zou opleveren...Van dit pad ben ik me sinds een paar jaar steeds verder gaan distantiëren.Toch is het zo gemakkelijk te vervallen in een oud patroon.Hoe komt dit?Een combinatie aan factoren op werk en privé vlak. In het kort komt het erop neer dat je Ego de bovenhand neemt en jouw persoon identificeert met een rol. In mijn geval het werk (druk omwille van reorganisatie, promotie, ontslagen, projecten...). Ik "moet" hard werken...ik "moet" perfect zijn...ik "moet" succesvol zijn ... Je moet natuurlijk niets, maar de kleine stemmetjes in je hoofd  nemen op zo'n moment even de bovenhand en gijzelen je gedachten.Mijn valkuil is mijn neiging om mezelf met mijn werk te identificeren. Dit heeft vooral te maken met mijn diepe overtuiging dat werk en privé in elkaar vloeit, in onze huidige maatschappij nog meer dan ooit.Welke loopbaan je kiest (of niet kiest), hoe je je werk indeelt, welke keuzes je maakt professioneel of privé ze zijn met elkaar verweven. Daarnaast heb ik een gezonde interesse in het leven van mensen, hun passies, hun uitdagingen, hun relaties en beslommeringen.  Ik vind het zo boeiend, dat ik een paar jaar geleden een carrière switch maakte van business naar hrm waar ik professioneel medewerkers en leidinggevenden coach.De rode draad van deze coachingsgesprekken is dat we meer zijn, zoveel meer dan enkel onze functiebenamingen, carrière of beroep. Het is zo gemakkelijk om onszelf zo te definiëren  - we onze identiteit en geluk ontlenen aan ons werk, of dagelijkse rollen als vader, vriend, partner, manager...Ik heb al eerder geschreven over hoe belangrijk het is om zinvol en leuk werk te hebben en de balans in ons privé leven om geluk te ervaren. Genieten van ons leven, ons werk, vrienden, collega's, omgeving, zal ons niet alleen gelukkiger, maar ook productiever maken, thuis en op het werk.Maar wanneer je al te grote hoop voor geluk pint op een baan of omgeving is het gevaarlijk . Hier zijn 3 redenen waarom:Ten eerste , banen komen en gaan .Contracten worden beëindigd. Collega's en teams worden verplaatst of geven er zelf de brui aan. We ontgroeien bepaalde rollen . De crisis gooit roet in het eten. We hebben het gevoel dat het tijd is om verder te gaan . Onze positie wordt geëlimineerd (of beter , genationaliseerd ). Of misschien , om persoonlijke redenen, zoals de zorg voor jonge kinderen of het volgen van onze partner naar een positie, waar we zelf niet kunnen werken (expats).Wanneer het einde of overgang komt, raakt het ons, vooral wanneer ons gevoel van welzijn , geluk en identiteit allemaal in ons werk zijn verpakt .Ten tweede,het opstapelen van al onze verwachtingen op een relatie (werk of privé)  of enkele aspecten van ons leven (hobby, sport, vereniging, familie, gezin) is onverstandig.Vroeg of laat zullen we teleurgesteld worden, of gaat deze relatie ten onder door het enorme gewicht van die verwachtingen. Ik heb er al eerder over geschreven:  een behoeftige vriendin of vriend die vooral naar de partner kijkt om aan al hun behoeften te voldoen. Het is een recept voor een ramp en redenen van vele echtscheidingen en ruzies.Mijn coaching cliënt Victoria ( niet haar echte naam ) kan dat bevestigen .Een zelfbewuste workaholic die echt geniet van haar werk. Jaren bracht ze lange uren en duizenden zakelijke airmiles op haar werk. Ze werd gepromoveerd tot het management , en werd gezien door bestuur, collega's, vrienden en familie als een ster. Daarna verschoof haar organisatie , haar baan veranderde, en ze kreeg een nieuwe baas , met wie ze botste.Plotseling werd haar werk een bron van ellende in plaats van geluk en tevredenheid. Door haar focus en inzet voor het werk had ze andere interesses, hobby's , en relaties verdrongen. Het gevolg laat zich raden wanneer het werk haar ongelukkig maakte werd haar leven ongelukkig . Er was geen toevlucht om naar te trekken omdat haar werk haar leven was, had ze bewust gekozen een kinderloos bestaan en een lat-relatie met haar partner. Haar vrienden sprak ze sporadisch en als enigste dochter had ze weinig contact met haar bejaarde ouders, die leefden in Spanje.Hoewel ze de vijftig nog niet voorbij was, leek haar leven voorbij. Ze heeft zich herpakt en gekozen voor een ander bedrijf maar ook voor haar andere passie, paardrijden. Ze maakte afspraken met haar partner en zorgde ervoor dat ze haar ouders, familie en vrienden regelmatig zag. Voor hen werd ze een echte ster en dat voelt Victoria sinds kort ook echt. Of hoe zij het zelf verwoordt:

dankbaarheid "deze grote tegenslag in mijn leven heeft mij juist een kans gegeven om het echte geluk na te streven in mijn leven. Hoe diep ik ook in de  put zat. Deze kans om te groeien als persoon en als mens neem ik ten volle aan. Ik besef dat achter alle grote successen in het leven,  grote tegenslagen schuilen. Ik neem deze uitdaging met beide handen aan!"

  Tenslotte, als derde reden,diverse omgevingen, interesses en passies in je leven zullen  je effectiever en vrijer maken in je werk en privé.  Iets weten over een onderwerp buiten de gebaande paden van je expertiseveld kunnen je helpen om een ander perspectief van je werk of leven te hebben. Een andere cultuur, voorkeur van een andere persoon kan jouw eigen bewustzijn verhogen en ervoor zorgen dat je duidelijkheid krijgt wat jij zelf nu uiteindelijk wilt. Tenslotte zullen de mentale en fysieke onderbrekingen die je hebt toelaten om je energie op te laden en frisser te zijn in de verschillende rollen die je hebt in jouw leven.Dus. Geniet van je leven, geniet van je werk, geniet van je relatie, geniet van je gezin, geniet van je vrienden, geniet van wat je hebt en koester wat je gehad en gekend hebt. Focus op je sterke punten op de leuke aspecten van je leven, van je baan.Knijp zoveel geluk , tevredenheid en voldoening als je kunt en maak er elke dag wat van.Blijf je ware zelf en kijken naar de bron van vreugde en betekenis in jouzelf. Dit is het pad waar ik naar streef met vallen en opstaan en toen ik na mijn "flauwte" opstond, zag ik het kussen waar mijn collega's mij "toevallig" op hadden gelegd: 20130812_123110"er bestaat geen toeval"123?

uncategorizedauthenticiteitauthentiekbalansbewustwordingbreincarrierecoachcoachingcultuureffectiefegoervaringfamiliegelukgelukgevoelgezondheidgroeilerenmoetenomgevingpatroonprivestertegenslagvalkuilvoelenvrijvrijheidwerkwilzingeving





366 dagen

3 Januari 2016



366 dagen

365 nieuwe dagen, 365 nieuwe kansen…gelukkig nieuwjaar was mijn post.

Veel reacties heb ik ontvangen en de leukste was toch de volgende die ik graag met jullie deel: “Lieve Mike, beste coach, 366 dagen zijn er exact in 2016, een extra dag om mijn dromen waar te maken…”

De kerstperiode is voorbij en het nieuwe jaar is volop begonnen. Heel veel mooie wensen en vooral heel veel goede voornemens. Hier een overzichtje waarin je jijzelf of iemand uit je omgeving in herkent:

• Diëten – extra kilo’s verliezen
• Meer sporten
• Stoppen met drinken, roken, andere verslavingen
• Geen schulden meer
• Ontstressen 
• Iets nieuws leren
• Succes hebben
• Van baan veranderen
• Iets teruggeven aan de wereld aan anderen
• Meer tijd maken voor Familie en vrienden 
• Vrije tijd voor mijzelf
• Liefde 
• Gelukkig zijn en genieten van het leven

Vooral dat laatste voornemen lijkt gemakkelijker gezegd dan gedaan. Wat is gelukkig zijn? Genieten van het leven? In deze tijd waar alles sneller, meer, mooier en beter lijkt te “moeten”, waar het materialistisch of uiterlijk streven en ermee naar buiten komen via sociaal media de norm lijkt geworden. De mensen die aan de zijlijn staan er er (ver) oordelend naar kijken doen evenzeer mee, al was het maar passief.

Een Chinees gezegde zegt dat geen enkele iets in de buurt komt van het allerwaardevolste in ons leven:gelukkig zijn. Zelfs geen goede gezondheid of liefde!

Laat net dat laatste zijn wat in de moderne maatschappij aan ons verkocht wordt. Dat wij zelf geluk kunnen maken of nog beter kopen!

Persoonlijk geloof ik in geluksmomenten. Het moment dat je echt verbonden bent, met je innerlijke zelf waardoor je echt kunt verbinden met een ander en je omgeving.

Geluksmomenten zitten vaak in een klein hoekje. Vaak waar je het soms niet verwacht. Elke dag opnieuw.
Zoals de glimlach van een kind die je een oprechte knuffel geeft wanneer hij je ziet. Een hond die tegen je opspringt uit enthousiasme of een poes die bij je komt liggen en begint te ronken van je strelingen. De fijne en leuke momenten die je je herinnert en je een warm gevoel of een glimlach bezorgen. Wanneer iemand onbekend vriendelijk tegen je is en een oprechte glimlach of compliment geeft. Iets waar je (onbewust) een gelukkig gevoel geeft, soms wel voor heel de dag! Het moment dat je voelt dat je volledig jezelf kunt zijn, zonder aan te trekken wat de andere persoon, omgeving of maatschappij ervan vindt en je gewoon (bewust) dankbaar bent voor hetgeen in je leven.

In het nieuwe jaar neem ik mijzelf voor om vaker mijn dankbaarheid te uiten, zowel in mijzelf als in het openbaar (oprecht knuffelen, oprecht liken, oprecht sharen, oprecht glimlachen, het kost helemaal niets…). Het leven te nemen zoals ze is met de geluksmomenten die op mijn pad komen en zien dat de zon steeds schijnt. Ze is alleen soms verstopt achter de wolken.

Stap jij mee in het nieuwe hoofdstuk van het nieuwe jaar?

Deel!

Maak het leven in het nieuwe jaar van jou en je dierbaren 366 dagen lang “magisch“.

Gelukkig nieuwjaar !

Huggy


PS: dankjewel voor alle oprechte, wensen, belletjes, kaartjes, PMs, tweets, chats, sms’jes…



authenticiteit, keuze, coachen, trainen, begeleiden, antwoorden coach geluk kiezen magisch nieuwjaar voornemens wensenbewustwording





Meest recente berichten

Rails
Vrij

Accepteren
Idioot