Blog 123



Vagale Syncope Respoiraire Acidose

4 Juni 2014

"Vaak proberen mensen hun leven achterstevoren te leven: ze proberen meer dingen of meer geld te hebben, om meer te kunnen doen wat ze willen, zodat ze gelukkiger zouden zijn. Het werkt eigenlijk net andersom. Je moet eerst zijn wie je werkelijk bent, vervolgens doen wat je moet doen,om te hebben wat je wil."

-Marget Young-

Vagale Syncope Respoiraire AcidoseDat was de diagnose van de dokter nadat ik flauw ben gevallen op het werk twee weken geleden... na een lange werkweek en een lastige meeting zag ik sterretjes door mijn linkeroog. Ik dacht dat er vuiligheid ingekropen was en liep naar het toilet. Na een paar minuten mijn ogen te spoelen werd het nog waziger en begon ik tintelingen te voelen over mijn lijf. Onbewust begon ik te panikeren met mijn overleden vriend Adelain in mijn achterhoofd: het zou toch geen waar zijn dat ik ook op deze manier zou eindigen...?Ik moet naar huis was mijn eerste reactie.Verder dan de koffiecorner ben ik niet geraakt. Daar hebben collega's mij gelukkig opgevangen.10-20 seconden ben ik van de wereld geweest, kort maar het leek een eeuwigheid. Stel dat het gebeurde in de wagen. Ik mag er niet aan denken.Paniek en ontreddering alom, de EHBO mensen waren er snel bij en kalmeerde mij. Ik kon met moeite nadenken en sprak langzaam, mijn hoofd tintelde en mijn armen kreeg ik niet omhoog. Ik moest kalmeren, in en uit ademen, sloot mijn ogen en mediteerde. Ik werd rustig, mijn harstlag ging omlaag en na drie kwartier en een cola later kwam ik ietwat op krachten...Een kortsluiting van mijn nervus vagus (een zenuw met een directe link aan het hart, maag en hersenen) zei de arts door de plotselinge bloedrukval en interne hyperventilatie veroorzaakt door de opgehoopte stress en de ervaring van mijn overleden vriend...Mijn lichaam gaf een duidelijk signaal en het toont hoe krachtig ons brein is om dergelijke kortsluiting tewerkstellingen.Wat is er gebeurd? Hoe is het zover kunnen komen? Was ik juist niet op de goede weg in mijn (werk) leven?Collega's, vrienden en familie waren verrast.Mike, degene die juist andere steunt, helpt en coacht, die dit overkomt?Werk ik om te leven, of leef ik om te werken?OK , ik geef het toe . Ik ben een van die mensen die Marget Young hierboven beschrijft. Ik heb tot enige tijd geleden geprobeerd om mijn leven achterstevoren te leven: ik probeerde steeds meer geld te verdienen omdat ik dacht dat ik hiermee meer dingen kon gaan doen en dat het mij gelukkiger zou maken en erkenning zou opleveren...Van dit pad ben ik me sinds een paar jaar steeds verder gaan distantiëren.Toch is het zo gemakkelijk te vervallen in een oud patroon.Hoe komt dit?Een combinatie aan factoren op werk en privé vlak. In het kort komt het erop neer dat je Ego de bovenhand neemt en jouw persoon identificeert met een rol. In mijn geval het werk (druk omwille van reorganisatie, promotie, ontslagen, projecten...). Ik "moet" hard werken...ik "moet" perfect zijn...ik "moet" succesvol zijn ... Je moet natuurlijk niets, maar de kleine stemmetjes in je hoofd  nemen op zo'n moment even de bovenhand en gijzelen je gedachten.Mijn valkuil is mijn neiging om mezelf met mijn werk te identificeren. Dit heeft vooral te maken met mijn diepe overtuiging dat werk en privé in elkaar vloeit, in onze huidige maatschappij nog meer dan ooit.Welke loopbaan je kiest (of niet kiest), hoe je je werk indeelt, welke keuzes je maakt professioneel of privé ze zijn met elkaar verweven. Daarnaast heb ik een gezonde interesse in het leven van mensen, hun passies, hun uitdagingen, hun relaties en beslommeringen.  Ik vind het zo boeiend, dat ik een paar jaar geleden een carrière switch maakte van business naar hrm waar ik professioneel medewerkers en leidinggevenden coach.De rode draad van deze coachingsgesprekken is dat we meer zijn, zoveel meer dan enkel onze functiebenamingen, carrière of beroep. Het is zo gemakkelijk om onszelf zo te definiëren  - we onze identiteit en geluk ontlenen aan ons werk, of dagelijkse rollen als vader, vriend, partner, manager...Ik heb al eerder geschreven over hoe belangrijk het is om zinvol en leuk werk te hebben en de balans in ons privé leven om geluk te ervaren. Genieten van ons leven, ons werk, vrienden, collega's, omgeving, zal ons niet alleen gelukkiger, maar ook productiever maken, thuis en op het werk.Maar wanneer je al te grote hoop voor geluk pint op een baan of omgeving is het gevaarlijk . Hier zijn 3 redenen waarom:Ten eerste , banen komen en gaan .Contracten worden beëindigd. Collega's en teams worden verplaatst of geven er zelf de brui aan. We ontgroeien bepaalde rollen . De crisis gooit roet in het eten. We hebben het gevoel dat het tijd is om verder te gaan . Onze positie wordt geëlimineerd (of beter , genationaliseerd ). Of misschien , om persoonlijke redenen, zoals de zorg voor jonge kinderen of het volgen van onze partner naar een positie, waar we zelf niet kunnen werken (expats).Wanneer het einde of overgang komt, raakt het ons, vooral wanneer ons gevoel van welzijn , geluk en identiteit allemaal in ons werk zijn verpakt .Ten tweede,het opstapelen van al onze verwachtingen op een relatie (werk of privé)  of enkele aspecten van ons leven (hobby, sport, vereniging, familie, gezin) is onverstandig.Vroeg of laat zullen we teleurgesteld worden, of gaat deze relatie ten onder door het enorme gewicht van die verwachtingen. Ik heb er al eerder over geschreven:  een behoeftige vriendin of vriend die vooral naar de partner kijkt om aan al hun behoeften te voldoen. Het is een recept voor een ramp en redenen van vele echtscheidingen en ruzies.Mijn coaching cliënt Victoria ( niet haar echte naam ) kan dat bevestigen .Een zelfbewuste workaholic die echt geniet van haar werk. Jaren bracht ze lange uren en duizenden zakelijke airmiles op haar werk. Ze werd gepromoveerd tot het management , en werd gezien door bestuur, collega's, vrienden en familie als een ster. Daarna verschoof haar organisatie , haar baan veranderde, en ze kreeg een nieuwe baas , met wie ze botste.Plotseling werd haar werk een bron van ellende in plaats van geluk en tevredenheid. Door haar focus en inzet voor het werk had ze andere interesses, hobby's , en relaties verdrongen. Het gevolg laat zich raden wanneer het werk haar ongelukkig maakte werd haar leven ongelukkig . Er was geen toevlucht om naar te trekken omdat haar werk haar leven was, had ze bewust gekozen een kinderloos bestaan en een lat-relatie met haar partner. Haar vrienden sprak ze sporadisch en als enigste dochter had ze weinig contact met haar bejaarde ouders, die leefden in Spanje.Hoewel ze de vijftig nog niet voorbij was, leek haar leven voorbij. Ze heeft zich herpakt en gekozen voor een ander bedrijf maar ook voor haar andere passie, paardrijden. Ze maakte afspraken met haar partner en zorgde ervoor dat ze haar ouders, familie en vrienden regelmatig zag. Voor hen werd ze een echte ster en dat voelt Victoria sinds kort ook echt. Of hoe zij het zelf verwoordt:

dankbaarheid "deze grote tegenslag in mijn leven heeft mij juist een kans gegeven om het echte geluk na te streven in mijn leven. Hoe diep ik ook in de  put zat. Deze kans om te groeien als persoon en als mens neem ik ten volle aan. Ik besef dat achter alle grote successen in het leven,  grote tegenslagen schuilen. Ik neem deze uitdaging met beide handen aan!"

  Tenslotte, als derde reden,diverse omgevingen, interesses en passies in je leven zullen  je effectiever en vrijer maken in je werk en privé.  Iets weten over een onderwerp buiten de gebaande paden van je expertiseveld kunnen je helpen om een ander perspectief van je werk of leven te hebben. Een andere cultuur, voorkeur van een andere persoon kan jouw eigen bewustzijn verhogen en ervoor zorgen dat je duidelijkheid krijgt wat jij zelf nu uiteindelijk wilt. Tenslotte zullen de mentale en fysieke onderbrekingen die je hebt toelaten om je energie op te laden en frisser te zijn in de verschillende rollen die je hebt in jouw leven.Dus. Geniet van je leven, geniet van je werk, geniet van je relatie, geniet van je gezin, geniet van je vrienden, geniet van wat je hebt en koester wat je gehad en gekend hebt. Focus op je sterke punten op de leuke aspecten van je leven, van je baan.Knijp zoveel geluk , tevredenheid en voldoening als je kunt en maak er elke dag wat van.Blijf je ware zelf en kijken naar de bron van vreugde en betekenis in jouzelf. Dit is het pad waar ik naar streef met vallen en opstaan en toen ik na mijn "flauwte" opstond, zag ik het kussen waar mijn collega's mij "toevallig" op hadden gelegd: 20130812_123110"er bestaat geen toeval"123?

uncategorizedauthenticiteitauthentiekbalansbewustwordingbreincarrierecoachcoachingcultuureffectiefegoervaringfamiliegelukgelukgevoelgezondheidgroeilerenmoetenomgevingpatroonprivestertegenslagvalkuilvoelenvrijvrijheidwerkwilzingeving





Laat het los

1 Oktober 2014

Laat het los...

"...Laat het los laat het gaanHet roer moet om ja dat moetLaat het los laat het gaanSluit de deuren nu voorgoedWat men daar over mij beweertRaakt me hier niet meerEn kou heeft me sowieso nooit gedeerd

Het is grappig dat wat afstand zo snel meer inzicht gafWant de vrees die mij steeds voort joeg glijdt nu al van mij af

Ik ga op zoek naar wie ik benVerleg de grenzen die ik kenGeen goed of fout geldt hier voor mijIk ben vrij

Laat het los laat het gaanVoorbij is de storm in mijLaat het los laat het gaanGeen tranen meer voor mijHier begint mijn nieuw bestaanOnbevreesd en vrij..."

-Disney Frozen themalied

Frozen is momenteel de favoriete film van mijn kinderen. Zoals in veel Disney tekenfilms zit echter telkens weer een dubbele bodem in het verhaal. Vaak over vriendschap en liefde echter in dit lied gaat het over loslaten, een thema die actueel is bij veel mensen die afscheid moeten nemen van wat is. Loslaten van vriendschap, familie, ouders, kinderen, collega's, werk, je omgeving, je overtuigingen over jezelf en je leven. Laat ons daar wat dieper op ingaan.Monica (fictieve naam) had een functie bij een internationaal bedrijf geaccepteerd, ze dacht dat ze alles had gevonden wat ze wilde: uitdagend werk in haar vakgebied, flexibele uren, relaxte sfeer, een korte reistijd en goedbetaald. Ideaal om haar gezin met twee kinderen en echtgenoot te combineren.Haar nieuwe baan leek perfect te zijn, maar al snel besefte ze dat het niet zo was.Ze had een grote verantwoordelijkheid en navigeerde tussen uitvoering en strategie van nieuwe teams opbouwen tot het ontslaan van groepen mensen.Toen sprak ze uitsprak naar collega's toe hoe ongemakkelijk ze zich soms daarin voelde, noemden ze haar "te gevoelig" en dat dit nou eenmaal hoorde bij een "groot bedrijf". Waarna ze aan haarzelf beloofde om een dikkere huid te ontwikkelen en vast te houden aan de baan.Naarmate de tijd verstreek, begon haar lichaam de gevolgen van deze werkdruk te laten zien. Ze had moeite met slapen en werd wakker van het minste geluid. Ze voelde zich misselijk elke ochtend op weg naar haar werk en kreeg ze enorme last van rugpijn. Meerdere malen per dag keek ze op de klok, hopend dat daarmee de dag zou versnellen, zodat kon ze eindelijk naar huis kon naar haar gezin.Dat is toen het moment dat ze besloot om met mij in contact te komen. Zo kon het niet langer.
"Sommige mensen denken dat sterk zijn inhoudt dat je vastklampt en volhoudt, soms is het echter krachtiger om los te laten."
StoppenWanneer je speelt met het idee om een baan, een project, of een relatie te verlaten. Misschien heb je al de stap gezet om los te laten. Als je iets dat jou niet vervult, stopt, heb je alvast een gezonde stap gezet in de richting van vreugde en vervulling in je leven.Maar daar stopt het verhaal niet.Stoppen met een relatie, werk, roken of snoepen kan een groot schuldgevoel oproepen. Waarom? Omdat onze samenleving ons leert om "nooit op te geven" en "nooit te stoppen".  En wanneer we opgeven, worden we geacht slecht te voelen over onszelf.Doe wat goed is voor jou, zonder  schuld of schaamteVraag jezelf af: "Heb ik alle middelen tot mijn beschikking uitgeput?"Kun je je gevoelens en emoties over de (negatieve) situatie uitdrukken? Heb je een duidelijk beeld over jouw rol in hetgeen wat er gebeurde en neem je jouw deel van de verantwoordelijkheid op?Na maanden van het tolereren van een moordende werkomgeving en het proberen veranderen van de situatie, veranderde er niets. Besefte Monica na onze coaching sessies dat de enige echte actie die ze wel kon controleren haar eigen gedrag en beslissing was, en ze vertrok uit het bedrijf.Toen ik haar weken nadien sprak voelde ze zich in vrede, want ze wist dat ze alles had en heeft gedaan om de relatie te laten werken en dat je met twee moet zijn om tango te kunnen dansen.Waarom wil je (niet) stoppen?Het is gemakkelijk om (niet) op te geven uit angst voor het onbekende, omdat iemand zei dat je (niet) moet stoppen, of omdat je gelooft dat wat je wilt nastreven "te moeilijk" is en het gras elders toch (niet) groener is.Wanneer je je huwelijk wilt verlaten omdat het "te moeilijk" zou zijn om dingen uit te praten en op te lossen met je partner, of je besloten hebt om te stoppen met dansen, omdat je moeder of een collega ooit zei dat je er niks van bakte. Wanneer je op deze basis (on)bewust dergelijke beslissingen hebt genomen zou je er later spijt van kunnen hebben en maak je meer kans te worden geplaagd door schuldgevoelens.Monica ontdekte dat drie van haar top waarden gezondheid, respect en harmonie zijn. Het werd voor haar duidelijk dat haar werkomgeving ervoor zorgde dat dit geschonden werd en ze zich uiteindelijk vrij voelde om te stoppen.Stoppen met...Verdring je angst (bang voor het onbekende of reacties van je omgeving...), stop negatieve zelf commentaar (ik ben niet goed genoeg ik ben niet perfect...) en je te laten beïnvloeden van buitenaf (je ouders, familie, vrienden, collega's, omgeving...). Ben jij in een werk, omgeving, project, of een relatie die jouw waarden schendt? Als dat zo is, weet je nu dat je dit mag achterlaten zonder schuldgevoel.Monica vertelde mij dat ze heeft geprobeerd uit te leggen aan de mensen in haar omgeving waarom ze haar schijnbaar perfecte baan heeft verlaten, en ze leerde al snel dat ze een fout had gemaakt. Ze ontdekte dat je vrienden en familie vertellen waarom je stopt een deur opent naar discussie, vooroordelen, argumenten en kritiek en af en toe begrip. Zelfs haar partner heeft lange tijd aan het idee moeten wennen dat ze het eigenlijk wel ok vond om meer tijd te spenderen met het gezin en haar carrière een andere wending zou geven.Weet dat er altijd wel iemand zal zijn die je zal vertellen dat je gek bent om te stoppen, of dat hij of zij iemand kent die deed wat jij deed en uiteindelijk ongelukkig, failliet, eenzaam, of maatschappelijk verstoten werd.Jij weet waarom je wilt stoppen.Voel in je lichaam hoe het voelt.Dat is voldoende.Denk minder - Voel meer!Het is zo gemakkelijk om in de val te trappen om alles te overdenken en over te analyseren. Allerlei mogelijke scenario's spelen in je hoofd, en je vraagt je zelf  af of je echt alles hebt gedaan wat je kon, om te voorkomen dat je zou opgeven.Monica heeft nachten wakker gelegen en vroeg zich af of ze mondiger zou moeten zijn over haar ontevredenheid, op het werk maar ook thuis, bij haar partner, ouders, familie en vrienden. Was ze echt "te gevoelig" "te perfectionistisch"? Het gevolg van al dat overpeinzen? Ze voelde daardoor alleen nog meer negatieve emoties. En we kwamen tot de conclusie dat stoppen met denken en meer voelen haar het juiste antwoord zou kunnen geven.De kostbare tijd die Monica verspeelde aan het piekeren en scenarios uitdenken (wat zouden collega's zeggen, haar team? haar partner, familie, vrienden omgeving...?) in haar hoofd,  had ze goed kunnen gebruiken om te bedenken wat ze echt wilde, de volgende stap in haar carrière of in haar persoonlijke leven.Focus op NU en de toekomst."Je kan je blijven focussen en piekeren over het verleden, daar kun je echter niets meer aan veranderen, enkel wat nu gebeurd heb je bewust in de hand"Richt je aandacht op wat je wilt bereiken. Wil je een bevredigende en goed betaalde carrière? Wil je een relatie gebaseerd op liefde en respect? Wil je een spannende nieuwe onderneming? Wil je een gezond en slank lichaam? Creëer een gedetailleerd mentaal beeld van wat je wilt bereiken, en onderneem maatregelen om het te laten uitkomen.Het voorbeeld van Monica leert mij dat als je werkt in de richting van iets wat je duidelijk wilt en weet dat het voor jou geschikt is, is er voor schuld geen ruimte, laat het los en ben je echt vrij.123 ?waiting1

uncategorizedactieauthentiekbalanscarrierecoachingdenkendoendromendurvenfamiliegedachtenhandelenkeuzekiezenliefdeloslatennuomgevingoordelenpartnerpiekerenrelatietoekomstverlangenverledenveroordelenvoelenvriendenvriendschapwaardenwachtenwerk





Meest recente berichten

Rails
Vrij

Accepteren
Idioot