28 Oktober 2013

Familiegeluk in relaties...

De laatste weken waren zwaar en intens op zowel professioneel en persoonlijk vlak. Professioneel worden belangrijke knopen doorgehakt, op coaching vlak is het druk met innemende cases en privé hebben we in intieme kring de 50ste verjaardag van mijn overleden vriend Adelain gevierd. Het doet mij er telkens aan herinneren hoe fragiel het leven is en hoe dankbaar ik ben voor de intieme relaties met mijn vrouw, kinderen, familie, vrienden en collega's in mijn leven. Ook de honderden lezers en volgers van 123coaching wil ik heel erg bedanken voor de aanmoedigingen en dat ik, hoe klein het ook mag zijn, iets mag bijdragen in jullie leven. Bedankt!

Wat ik de laatste maanden steeds meer heb ontdekt door gesprekken en coaching bij anderen en mijzelf, is dat, hoe wij handelen en ons gedragen in onze meest intieme relaties, grotendeels het gevolg is van de manier waarop we relaties en gedragingen hebben ervaren in ons gezin van herkomst. Onze ouders.De natuur heeft er voor gezorgd dat wij genetische afspiegelingen van onze ouders zijn, qua uiterlijk, haarkleur, lichaamsbouw of veel subtieler zoals stemkleur of een kromme teen. Vaak praten, lopen , eten , denken, en kiezen we hetzelfde beroep of zelfs partners als onze ouders . Vaak realiseren mensen zich dit echter niet , hoe invloedrijk onze ouders zijn geweest . Voor sommigen is het alleen bij het omgaan met hun eigen kinderen dat ze voor het eerst ontdekken welke gelijkenissen ze hebben met hun ouders.

In onze kindertijd leren we van onze ouders hoe zij met elkaar omgaan, hoe zij omgaan met tegenslagen, hun relatie met hun ouders, hun werk en collega's, hun vriendschappen en hun liefde voor elkaar en voor de kinderen. Waar een gezinscultuur voor staat en hoe zij staat in de wereld. Onbewust dragen wij dit ons levenslang bij en bij het ??aangaan van elke relatie toetsen wij dit aan ons onderbewustzijn.Zo begrijp ik nu pas ten volle dat de scheiding van mijn ouders op 5-jarige leeftijd meer impact op mij heeft gehad dan ik had kunnen denken. Op vlak van keuzes in mijn leven (huwelijk, professioneel leven, coaching...), over mijn overtuigingen (het gezinsleven, relaties, vriendschappen, vaderschap...) en over de persoon die ik ben vandaag en de reacties die ik heb in bepaalde situaties... Pas sinds ik dit begrijp en aanvaard, dat ik kind ben van mijn ouders, kan ik mijn "ware" zelf zijn en mij volledig ontplooien. Elke dag leer ik bij en werk ik hard aan mijn intieme relaties.

"Wanneer je naar het leven kijkt, is het grootste geluk, familie geluk"

Tegenwoordig groeien en leven mensen in een waaier van verscheidene relaties op in een ouder, gescheiden, overleden, nieuw samengestelde - gezinnen ...Ook vandaag de dag geldt onze gezinscultuur onbewust bijdraagt en impact heeft op ons leven nu. Laten we hier wat dieper op ingaan en bekijken hoe zij onze intieme relaties beïnvloeden.Wetenschappelijk literatuur toont aan dat er drie belangrijke onderdelen zijn die we elk geleerd hebben tijdens het opgroeien in ons gezin :

Rollen , of de onderdelen van die rollen die we spelen in ons leven met anderen (zoals moeder, echtgenoot, vriendin, dochter...)
Familie regels , die als leidraad passende maatregelen vereisen (hiërarchie, familiebezoeken op zondag, bellen op vaste tijdstippen ...)
Kern overtuigingen , of de gedachten aan de basis van onze gevoelens en handelingen , waarvan de normen basis vormen waarvan wij onze levenservaringen en onszelf kunnen evalueren. (man vrouw verhouding, carrière maken, geld verdienen, opvoeding van kinderen...)

In intieme relaties (tussen collega's, vrienden, geliefden, of getrouwden...) ontstaat een conflict vaak, wanneer misverstand (en het niet herkennen ervan) zich voordoet, tussen de familie culturen die elke partner meebrengt aan de relatie. Om een duurzame relatie te kunnen uitbouwen zal het paar worden uitgedaagd om een nieuwe , wederzijds bevredigende en zinvolle "familie cultuur" van hun specifiek, te creëren . Om dit te doen , moeten de betrokken partijen zich bewust worden van hoe hun familie - van - oorsprong hen hebben geprogrammeerd en wat hun verwachtingen zijn.ProgrammeringWe nemen "familie cultuur" op met onze waarnemingen en ons leren , en wat we leren in deze vroege jaren neemt op een inflexibele karakter waarover we weinig keus hebben, gewoon omdat we van niet beter weten. Dit vroege leren wordt ook wel onze programmering genoemd, omdat het de bron is van veel van ons gedrag in intieme relaties . Tijdens de kindertijd en in de volwassenheid, testen en hertesten we onze geprogrammeerd, geleerde rollen, regels en kern overtuigingen. Onbewust kiezen we deze uit die we herkennen van onze jeugd en maken we ze eigen door ze toe te passen in ons leven bij herkenbare situaties in onze relaties.Wat dit betekent , in algemene termen , is dat we ons gedragen zoals onze ouders of hun vermeende tegenstellingen en dat blijven doen , zonder bewustzijn , totdat bepaalde levens veranderde gebeurtenissen toeslaan, zoals ontslag, vriendschapsbreuk, scheiding, ziekte of dood van een geliefde ??en we de kracht vinden om ons naar alternatieven voor onze geprogrammeerde mogelijkheden te herkennen en een andere keuze te maken.

Conflict tussen partners (collega's, vrienden, geliefden...) die diep met elkaar verbonden zijn, dienen vaak om het geprogrammeerde gedrag aan het licht brengen . Conflict treedt vaak op wanneer de omstandigheden van de relatie verandert , bijvoorbeeld in professionele sfeer bij een promotie, verandering van werk of op privé vlak de geboorte van het eerste kind of verlies van een ouder. Personen die duidelijk zijn over hun eigen identiteit en de patronen van hun verleden en opvoeding herkennen, zijn de meest flexibele en in de beste positie om om te gaan met de ongemakken die betrokken zijn bij veranderingen en stress situaties in intieme relaties.Het creëren van een nieuwe "familie cultuur"Het ontwikkelen van echte, nieuwe ( niet-geprogrammeerde ) relaties en het daar bijhorend gedrag start met het herkennen en oefenen van het patroon die wij van onze ouders hebben overgenomen en die niet meer passen in ons leven. Dit wordt duidelijk wanneer de partners in intieme relaties (tussen collega's, vrienden, geliefden, of getrouwden...) ervaren hebben dat ze zelf keuzes moeten maken over hoe ze zich gedragen met elkaar in conflict situaties. Aangezien dit proces van verandering en nieuwe keuzes vaak riskant en verwarrend lijkt (ik ben gewoon zo... waarom veranderen?), is een sterke mate van motivatie noodzakelijk om oude manieren om dingen te doen, te heroverwegen. Vrienden die ruzie hebben omdat ze een andere waardepalet hebben geërfd over bijvoorbeeld "eerlijkheid", "respect" of koppels die andere opvattingen hebben meegekregen over "huishouden" of "opvoeding".Hoe een relatie overleeft in de verschillen van onze programmering, is afhankelijk van de mate waarin elk van de partners hun eigen patroon erkent en de realiteit aanvaardt van hun verschillende programmeertalen (verleden, waarden, opvattingen, opvoeding) . De grote test van acceptatie is de bereidheid van elke partner om mee te werken aan wederzijds respect en het herkennen en het oplossen van onmiddellijke verschillen en leren leven met blijvende verschillen tussen hen. Dit allemaal in volle bewustzijn als een verantwoordelijke volwassen persoon.Laten we even inzoomen op het verschil tussen onmiddellijke verschillen en blijvende verschillen:Onmiddellijke verschillen zijn meestal meer concreet en situatie - specifiek, zoals waar gaan we op vakantie of wie wat doet van huishoudelijk karwei. Deze verschillen worden meestal opgelost door probleemoplossende en-onderhandelingstechnieken. Zo kan bijvoorbeeld een koppel een jaar met volle zin van een zonvakantie genieten omdat vrouwlief hiervan geniet, terwijl het jaar erop het gezin met plezier geniet van een skivakantie. Compromissen sluiten is dus niet aangeraden, omdat zo niemand dan echt 100% tevreden is. Geven, nemen, aanvaarden. Akkoord gaan en focussen op het nu en de toekomst, waar beiden mee akkoord kunnen gaan, zonder verwijzing naar het verleden of verwijten te maken.Blijvende verschillen zijn meer algemeen en ontstaan uit de ontwikkeling van de langdurige karaktertrekken en voorkeuren die iemand heeft, zoals een voorkeur voor bepaalde slaapplek, een afkeer van het winkelen ,een ongemak met confrontatie of het streven naar harmonie. Om dit verschil in intieme relaties te verwerken zijn veel empathische en assertieve vaardigheden voor nodig om de partners. de emotionele afstand , inzicht en creativiteit te geven om zo nieuwe manieren, te leren, te communiceren, te gedragen, te reageren en met hun verschillen te leren leven. Wanneer intieme relaties hierin slagen creëren ze een nieuw en duurzame band of nieuw "familiegeluk".

Bemiddelaars, psychotherapeuten en coaches kunnen worden ingeschakeld om conflict situaties te herkennen, begrijpen en te helpen. Vaak lukt dit, op voorwaarde dat men geholpen wil worden. Het is een kwestie van levenshouding ten opzichte van deze intieme relatie en de sterkte en diepte ervan en de wederzijdse wens om een betere ??manier om samen te leven, te vinden.

Zo hebben scheidingskinderen (waar mijn vrouw en ik toebehoren nvdr.) zelf een twee tot drie keer grotere dan normale kans op scheiding (CBS, 2009). Twee keer zo groot indien het kind opgroeit bij één gescheiden ouder en drie keer indien het opgroeit bij twee gescheiden ouders (twee ouders die ieder uit een scheiding met elkaar een nieuwe relatie hebben gevormd). Een neerwaartse spiraal die gestopt kan worden wanneer men het ouderlijk patroon herkent en er bewust voor kiest om andere keuzes te maken. Wat niet betekent dat er garantie is op geluk , maar er is tenminste een bewuste kans op een "alternatief verloop van het leven" dan de voorgeprogrammeerde patroon en overtuiging... (iedereen scheidt toch...)

Zoals een Chinese wijze ooit zei:

"Elke goede relatie is heel hard werken. Dwazen zijn zij die zomaar alles opgeven, niet van mening kunnen veranderen en nog dwazer zijn zij die het niet willen."

Mensen die werken aan hun intieme relaties zijn goed op weg om hun eigen duurzame "familiegeluk" te ontwikkelen, vrede te vinden in hun hart en deze van toekomstige generaties. Waarom zou jij hier niet voor willen kiezen?

When-I-stopped-seeing-my-mother-through-the-eyes-of-a-child,-I-saw-the-woman-who-helped-me-give-birth-to-myself.

123?

uncategorized bemiddelen coach familie familiegeluk geluk genetisch groeien hart herkomst intiem invloed jezelf keuze kiezen kind kracht liefde normen ontplooien ouders overtuigingen patroon programmatie relatie rollen scheiding therapeut veranderen verandering verschil volwassen voorkeur vreugde vriendschap waarden weerspiegeling zijn

Vagale Syncope Respoiraire Acidose

4 Juni 2014

"Vaak proberen mensen hun leven achterstevoren te leven: ze proberen meer dingen of meer geld te hebben, om meer te kunnen doen wat ze willen, zodat ze gelukkiger zouden zijn. Het werkt eigenlijk net andersom. Je moet eerst zijn wie je werkelijk bent, vervolgens doen wat je moet doen,om te hebben wat je wil."

-Marget Young-

Vagale Syncope Respoiraire AcidoseDat was de diagnose van de dokter nadat ik flauw ben gevallen op het werk twee weken geleden... na een lange werkweek en een lastige meeting zag ik sterretjes door mijn linkeroog. Ik dacht dat er vuiligheid ingekropen was en liep naar het toilet. Na een paar minuten mijn ogen te spoelen werd het nog waziger en begon ik tintelingen te voelen over mijn lijf. Onbewust begon ik te panikeren met mijn overleden vriend Adelain in mijn achterhoofd: het zou toch geen waar zijn dat ik ook op deze manier zou eindigen...?Ik moet naar huis was mijn eerste reactie.Verder dan de koffiecorner ben ik niet geraakt. Daar hebben collega's mij gelukkig opgevangen.10-20 seconden ben ik van de wereld geweest, kort maar het leek een eeuwigheid. Stel dat het gebeurde in de wagen. Ik mag er niet aan denken.Paniek en ontreddering alom, de EHBO mensen waren er snel bij en kalmeerde mij. Ik kon met moeite nadenken en sprak langzaam, mijn hoofd tintelde en mijn armen kreeg ik niet omhoog. Ik moest kalmeren, in en uit ademen, sloot mijn ogen en mediteerde. Ik werd rustig, mijn harstlag ging omlaag en na drie kwartier en een cola later kwam ik ietwat op krachten...Een kortsluiting van mijn nervus vagus (een zenuw met een directe link aan het hart, maag en hersenen) zei de arts door de plotselinge bloedrukval en interne hyperventilatie veroorzaakt door de opgehoopte stress en de ervaring van mijn overleden vriend...Mijn lichaam gaf een duidelijk signaal en het toont hoe krachtig ons brein is om dergelijke kortsluiting tewerkstellingen.Wat is er gebeurd? Hoe is het zover kunnen komen? Was ik juist niet op de goede weg in mijn (werk) leven?Collega's, vrienden en familie waren verrast.Mike, degene die juist andere steunt, helpt en coacht, die dit overkomt?Werk ik om te leven, of leef ik om te werken?OK , ik geef het toe . Ik ben een van die mensen die Marget Young hierboven beschrijft. Ik heb tot enige tijd geleden geprobeerd om mijn leven achterstevoren te leven: ik probeerde steeds meer geld te verdienen omdat ik dacht dat ik hiermee meer dingen kon gaan doen en dat het mij gelukkiger zou maken en erkenning zou opleveren...Van dit pad ben ik me sinds een paar jaar steeds verder gaan distantiëren.Toch is het zo gemakkelijk te vervallen in een oud patroon.Hoe komt dit?Een combinatie aan factoren op werk en privé vlak. In het kort komt het erop neer dat je Ego de bovenhand neemt en jouw persoon identificeert met een rol. In mijn geval het werk (druk omwille van reorganisatie, promotie, ontslagen, projecten...). Ik "moet" hard werken...ik "moet" perfect zijn...ik "moet" succesvol zijn ... Je moet natuurlijk niets, maar de kleine stemmetjes in je hoofd nemen op zo'n moment even de bovenhand en gijzelen je gedachten.Mijn valkuil is mijn neiging om mezelf met mijn werk te identificeren. Dit heeft vooral te maken met mijn diepe overtuiging dat werk en privé in elkaar vloeit, in onze huidige maatschappij nog meer dan ooit.Welke loopbaan je kiest (of niet kiest), hoe je je werk indeelt, welke keuzes je maakt professioneel of privé ze zijn met elkaar verweven. Daarnaast heb ik een gezonde interesse in het leven van mensen, hun passies, hun uitdagingen, hun relaties en beslommeringen. Ik vind het zo boeiend, dat ik een paar jaar geleden een carrière switch maakte van business naar hrm waar ik professioneel medewerkers en leidinggevenden coach.De rode draad van deze coachingsgesprekken is dat we meer zijn, zoveel meer dan enkel onze functiebenamingen, carrière of beroep. Het is zo gemakkelijk om onszelf zo te definiëren - we onze identiteit en geluk ontlenen aan ons werk, of dagelijkse rollen als vader, vriend, partner, manager...Ik heb al eerder geschreven over hoe belangrijk het is om zinvol en leuk werk te hebben en de balans in ons privé leven om geluk te ervaren. Genieten van ons leven, ons werk, vrienden, collega's, omgeving, zal ons niet alleen gelukkiger, maar ook productiever maken, thuis en op het werk.Maar wanneer je al te grote hoop voor geluk pint op een baan of omgeving is het gevaarlijk . Hier zijn 3 redenen waarom:Ten eerste , banen komen en gaan .Contracten worden beëindigd. Collega's en teams worden verplaatst of geven er zelf de brui aan. We ontgroeien bepaalde rollen . De crisis gooit roet in het eten. We hebben het gevoel dat het tijd is om verder te gaan . Onze positie wordt geëlimineerd (of beter , genationaliseerd ). Of misschien , om persoonlijke redenen, zoals de zorg voor jonge kinderen of het volgen van onze partner naar een positie, waar we zelf niet kunnen werken (expats).Wanneer het einde of overgang komt, raakt het ons, vooral wanneer ons gevoel van welzijn , geluk en identiteit allemaal in ons werk zijn verpakt .Ten tweede,het opstapelen van al onze verwachtingen op een relatie (werk of privé) of enkele aspecten van ons leven (hobby, sport, vereniging, familie, gezin) is onverstandig.Vroeg of laat zullen we teleurgesteld worden, of gaat deze relatie ten onder door het enorme gewicht van die verwachtingen. Ik heb er al eerder over geschreven: een behoeftige vriendin of vriend die vooral naar de partner kijkt om aan al hun behoeften te voldoen. Het is een recept voor een ramp en redenen van vele echtscheidingen en ruzies.Mijn coaching cliënt Victoria ( niet haar echte naam ) kan dat bevestigen .Een zelfbewuste workaholic die echt geniet van haar werk. Jaren bracht ze lange uren en duizenden zakelijke airmiles op haar werk. Ze werd gepromoveerd tot het management , en werd gezien door bestuur, collega's, vrienden en familie als een ster. Daarna verschoof haar organisatie , haar baan veranderde, en ze kreeg een nieuwe baas , met wie ze botste.Plotseling werd haar werk een bron van ellende in plaats van geluk en tevredenheid. Door haar focus en inzet voor het werk had ze andere interesses, hobby's , en relaties verdrongen. Het gevolg laat zich raden wanneer het werk haar ongelukkig maakte werd haar leven ongelukkig . Er was geen toevlucht om naar te trekken omdat haar werk haar leven was, had ze bewust gekozen een kinderloos bestaan en een lat-relatie met haar partner. Haar vrienden sprak ze sporadisch en als enigste dochter had ze weinig contact met haar bejaarde ouders, die leefden in Spanje.Hoewel ze de vijftig nog niet voorbij was, leek haar leven voorbij. Ze heeft zich herpakt en gekozen voor een ander bedrijf maar ook voor haar andere passie, paardrijden. Ze maakte afspraken met haar partner en zorgde ervoor dat ze haar ouders, familie en vrienden regelmatig zag. Voor hen werd ze een echte ster en dat voelt Victoria sinds kort ook echt. Of hoe zij het zelf verwoordt:

"deze grote tegenslag in mijn leven heeft mij juist een kans gegeven om het echte geluk na te streven in mijn leven. Hoe diep ik ook in de put zat. Deze kans om te groeien als persoon en als mens neem ik ten volle aan. Ik besef dat achter alle grote successen in het leven, grote tegenslagen schuilen. Ik neem deze uitdaging met beide handen aan!"

Tenslotte, als derde reden,diverse omgevingen, interesses en passies in je leven zullen je effectiever en vrijer maken in je werk en privé. Iets weten over een onderwerp buiten de gebaande paden van je expertiseveld kunnen je helpen om een ander perspectief van je werk of leven te hebben. Een andere cultuur, voorkeur van een andere persoon kan jouw eigen bewustzijn verhogen en ervoor zorgen dat je duidelijkheid krijgt wat jij zelf nu uiteindelijk wilt. Tenslotte zullen de mentale en fysieke onderbrekingen die je hebt toelaten om je energie op te laden en frisser te zijn in de verschillende rollen die je hebt in jouw leven.Dus. Geniet van je leven, geniet van je werk, geniet van je relatie, geniet van je gezin, geniet van je vrienden, geniet van wat je hebt en koester wat je gehad en gekend hebt. Focus op je sterke punten op de leuke aspecten van je leven, van je baan.Knijp zoveel geluk , tevredenheid en voldoening als je kunt en maak er elke dag wat van.Blijf je ware zelf en kijken naar de bron van vreugde en betekenis in jouzelf. Dit is het pad waar ik naar streef met vallen en opstaan en toen ik na mijn "flauwte" opstond, zag ik het kussen waar mijn collega's mij "toevallig" op hadden gelegd: