12 Oktober 2013

Geluk is ... onvoorwaardelijke LiefdeVerschillende coaching gesprekken en de gebeurtenissen in mijn eigen leven hebben me onlangs geïnspireerd tot het schrijven van dit bericht. Zoals jullie weten geloof ik in de synchroniciteit van het leven (cfr.https://www.deepakchopra.com/video/view/258/ask_deepak__what_is_synchronicity) en zijn deze gebeurtenissen dus als stukjes die in elkaar vallen als in een puzzel en betekenisvol zijn.Ondertussen weet jij als bezoeker van 123coaching waar dit voor staat, en welke waarden ik deel met mijn ondertussen overleden vriend Adelain Renaux. Ik leef mijn leven door drie basisprincipes: wees trouw aan jezelf (cfr http://100inzicht.wordpress.com/2013/05/02/blijf-trouw-aan-jezelf/), leef in het moment (http://123coaching.wordpress.com/2013/08/19/ik-ben-perfect-gelukkig-of-gelukkig-niet/) en onvoorwaardelijk liefde.Nu, wat bedoel ik met "onvoorwaardelijk liefde"?Het betekent dat ik geen verwachtingen plaats bij diegene die ik liefheb, en diegene van wie ik hou, het beste gunnen, zoals mijn eigen kinderen. Als zij niet van mij zouden houden of niet in staat zijn om van mij te houden zoveel ik verwacht van hen, zal mijn liefde die ik voel voor hen er nog steeds zijn. Het betekent gewoon dat ik mijn verantwoordelijkheid moet nemen om elders op zoek te gaan naar liefde en erkenning, die ik in eerste plaats aan mezelf moet geven in plaats dit te verwachten van anderen. Wanneer ik leef volgens mijn waarden, anderen en zeker diegene die dicht bij mijn hart staan, het beste gunnen, zonder enige verwachtingen, kan er geen teleurstelling zijn, zoals vaak gebeurt in typische relaties, of het nu collega schap, vriendschap, familiaal of om liefdes-relaties gaat.In elke relatie is het niet altijd een even gelijkwaardige uitwisseling - in feite , het is zelden dat dit zo is. Denk maar aan je collega?s, vrienden, je familie of je partner.De perceptie dat een collega meer werkt dan de ander.De ene vriend wordt met respect behandelt terwijl de andere als minderwaardig.De ene zoon of dochter krijgt alles thuis, terwijl de andere kinderen ?niks? krijgen.De ene partner mag uitgaan en draagt niet bij in het huishouden terwijl de ander babysit en zich de kuisvrouw voelt.Herkenbaar? Misschien bij jezelf of bij anderen in je omgeving.Hoe komt het dat deze relaties blijven duren vraagt men zich als buitenstaander af? In mijn vorige blog (http://123coaching.wordpress.com/2013/10/01/waarom-kwetsen-we-de-personen-om-wie-we-geven/) besprak ik al de spanningen die ontstaan door de onbalans in relaties en het gevaar heeft te eindigen in een breuk, als men hier geen aandacht aanbesteedt.Onvoorwaardelijk liefde voelen is de mogelijkheid om van iemand te houden zonder een gelijke hoeveelheid liefde terug te verwachten, zoals de manier waarop je van een klein kind kunt houden. Een deel van het liefhebben zonder grenzen is geloven. Geloven dat elke persoon ter wereld komt in liefde, zoals een onschuldige baby.Naarmate de persoon ouder wordt, bouwt het kind geluk, verdriet, angsten, woede en een schild op. Ofwel EGO. Ik. Losgekoppeld van de liefde die vergeten wordt bij het opgroeien.Liefde en in bredere zin relaties, kunnen niet gedwongen worden - het moet organisch verschijnen wanneer de juiste mensen bij elkaar komen in de juiste omstandigheden , zonder dat onze verlangens over wat we willen in de weg komen te staan.Dit is een punt dat soms moeilijk te begrijpen lijkt. Ze komt en ze gaat en flakkert op, en staat soms op een waakvlammetje. Het mooiste van liefde is, is dat ze niet perfect is. Daarom is beste wat we kunnen doen is open staan en ??liefdevol zijn zodat wanneer die iemand, de juiste persoon en de situatie langs komt we het kunnen ontvangen en voelen.Want als we er niet open voor staan, zullen we het missen wanneer de liefde verschijnt. Dat is een van de grote problemen in onze EGO centrische maatschappij - per definitie , het sluit ons af van open te houden en te voelen. We worden liefdevol geboren en wanneer we sterven gaan we terug in de natuur en worden we een.Het deel van het onvoorwaardelijk houden dat voor mij het moeilijkst was tot voor kort, (ik weet zeker dat het moeilijk is voor de meeste mensen die dit lezen), is de erkenning dat we geen controle hebben over het leven rondom ons. Zodra ik dit erkende, kon ik loslaten en voelen in het hier en nu. Het is zoals ik enkele jaren terug ?s morgens vroeg opstond om de zonsopgang op het strand te zien en een mede-toerist teleurgesteld zei, de zonsondergang niet zo mooi was als hij zouden willen dat het was...Elke relatie is anders en uniek , en heeft de eigenschap om zich te ontwikkelen als een product van de betrokken personen. Zoals een baby, ongeacht de aard van de persoon, door een combinatie van DNA en opvoeding veel mee heeft van zijn ouders.Wetenschappers hebben onderzocht waarom relaties ten ondergaan en hoe wij de onvoorwaardelijke liefde met het ouder worden ?vergeten?:"In het begin van de liefde laten we perfect diegenen die we liefhebben zichzelf zijn, en draait ze niet om ons eigen imago. Anders hielden we alleen van iemand anders als de weerspiegeling van onszelf die wij in de ander terugvinden."Ik geloof dat alleen door zelf authentiek te zijn en niet onze eigen verwachtingen op anderen te projecteren, we duurzame, liefdevolle relaties kunnen bouwen en behouden.Natuurlijk is een van de moeilijkste dingen om te doen is om je ware authentieke zelf te zijn, inclusief je kleine kantjes. Maar wat is het alternatief? Leven zoals veel mensen? Altijd op hun hoede zijn en om hen heen , houden dingen verborgen, liegen tegen hun naasten en tegen hun zelf. Hoe trouw ben je dan nog aan jezelf?Voor mij, is dat laatste niet langer de manier om van iemand te houden.Ik geloof dat wanneer je het mooie en het goeie in de ander ziet en onvoorwaardelijk liefhebt, je vrij maakt en vrede brengt. Echter hebben we allemaal voor onszelf beslist hoeveel we bereid zijn om ?te buigen? en hoe we met de mensen die we liefhebben omgaan.Dit wetende hebben we dus altijd een keuze. Om onvoorwaardelijk lief te hebben of onszelf bedriegen en het geluk diep in ons te begraven.Hoe ga je over tot ?onvoorwaardelijke liefde??De sleutel tot dit alles is relatief simpel: aanvaarding. Ik geloof dat dingen gebeuren met een reden, en accepteer dat de wereld mij niet altijd geeft wat ik zou willen. Ik probeer niet elke dag goed te zijn voor een ander, ik doe het. Natuurlijk pakt het soms verkeerd uit, echter wanneer je handelt in goedheid voelt je omgeving dat en wat er ook gebeurt, gebeurt. Je laat los en vertrouwt op het leven. Zoals mijn overleden vriend altijd mooi zei: ?Het komt vast wel goed en als het niet goed komt, dan is het ook goed.?Een andere les die ik geleerd heb is dat we authentiek kunnen zijn met elkaar, als gelijkwaardigen, als volwassen mensen. En geen verwachtingen scheppen die geen van beiden in een relatie bereid is in te vullen. Een mooie quote uit de bijbel: Behandel de andere zoals jezelf behandelt zou willen worden (Lucas 6:13).Tenslotte een laatste persoonlijk bedenking - Onvoorwaardelijke liefde kan falen, maar, liefde onder voorwaarden is dodelijk. Liefde is een zaak van onvoorwaardelijk gevoel, de ander het beste gunnen. Niet van zelf bemind of bewondert worden, dit bevredigt enkel de eigen liefde (ego) en daarvan heeft men genoeg. Ik geloof niet dat we moeten stoppen met liefhebben zodra we iemand, van wie we erg veel houden hebben gevonden. Je moet juist nog meer je best doen! Een relatie aangaan is het begin, ze onderhouden en duurzaam te laten bloeien dat is net de uitdaging!Wij, jij en ik, zijn als mensen in staat om onbeperkt lief te hebben, en al deze liefde brengt telkens iets heel speciaals in ons leven. We vergeten het soms te gemakkelijk. Koester daarom de personen in jouw leven die voor jou de tijd nemen en je dicht bij hun hart draagt. Gun hen het beste en vertel hen dan je van hen houdt. Geef een oprechte knuffel en voel de onvoorwaardelijke liefde. Want uiteindelijk is onvoorwaardelijke liefde het enige dat de moeite waard is om voor te leven. Voor je er erg in hebt verdwijnen deze personen uit je leven, figuurlijk maar soms ook letterlijk en blijft enkel de liefdevolle herinnering over...123 ?