Blog 123



Laat het los

1 Oktober 2014

Laat het los...

"...Laat het los laat het gaanHet roer moet om ja dat moetLaat het los laat het gaanSluit de deuren nu voorgoedWat men daar over mij beweertRaakt me hier niet meerEn kou heeft me sowieso nooit gedeerd

Het is grappig dat wat afstand zo snel meer inzicht gafWant de vrees die mij steeds voort joeg glijdt nu al van mij af

Ik ga op zoek naar wie ik benVerleg de grenzen die ik kenGeen goed of fout geldt hier voor mijIk ben vrij

Laat het los laat het gaanVoorbij is de storm in mijLaat het los laat het gaanGeen tranen meer voor mijHier begint mijn nieuw bestaanOnbevreesd en vrij..."

-Disney Frozen themalied

Frozen is momenteel de favoriete film van mijn kinderen. Zoals in veel Disney tekenfilms zit echter telkens weer een dubbele bodem in het verhaal. Vaak over vriendschap en liefde echter in dit lied gaat het over loslaten, een thema die actueel is bij veel mensen die afscheid moeten nemen van wat is. Loslaten van vriendschap, familie, ouders, kinderen, collega's, werk, je omgeving, je overtuigingen over jezelf en je leven. Laat ons daar wat dieper op ingaan.Monica (fictieve naam) had een functie bij een internationaal bedrijf geaccepteerd, ze dacht dat ze alles had gevonden wat ze wilde: uitdagend werk in haar vakgebied, flexibele uren, relaxte sfeer, een korte reistijd en goedbetaald. Ideaal om haar gezin met twee kinderen en echtgenoot te combineren.Haar nieuwe baan leek perfect te zijn, maar al snel besefte ze dat het niet zo was.Ze had een grote verantwoordelijkheid en navigeerde tussen uitvoering en strategie van nieuwe teams opbouwen tot het ontslaan van groepen mensen.Toen sprak ze uitsprak naar collega's toe hoe ongemakkelijk ze zich soms daarin voelde, noemden ze haar "te gevoelig" en dat dit nou eenmaal hoorde bij een "groot bedrijf". Waarna ze aan haarzelf beloofde om een dikkere huid te ontwikkelen en vast te houden aan de baan.Naarmate de tijd verstreek, begon haar lichaam de gevolgen van deze werkdruk te laten zien. Ze had moeite met slapen en werd wakker van het minste geluid. Ze voelde zich misselijk elke ochtend op weg naar haar werk en kreeg ze enorme last van rugpijn. Meerdere malen per dag keek ze op de klok, hopend dat daarmee de dag zou versnellen, zodat kon ze eindelijk naar huis kon naar haar gezin.Dat is toen het moment dat ze besloot om met mij in contact te komen. Zo kon het niet langer.
"Sommige mensen denken dat sterk zijn inhoudt dat je vastklampt en volhoudt, soms is het echter krachtiger om los te laten."
StoppenWanneer je speelt met het idee om een baan, een project, of een relatie te verlaten. Misschien heb je al de stap gezet om los te laten. Als je iets dat jou niet vervult, stopt, heb je alvast een gezonde stap gezet in de richting van vreugde en vervulling in je leven.Maar daar stopt het verhaal niet.Stoppen met een relatie, werk, roken of snoepen kan een groot schuldgevoel oproepen. Waarom? Omdat onze samenleving ons leert om "nooit op te geven" en "nooit te stoppen".  En wanneer we opgeven, worden we geacht slecht te voelen over onszelf.Doe wat goed is voor jou, zonder  schuld of schaamteVraag jezelf af: "Heb ik alle middelen tot mijn beschikking uitgeput?"Kun je je gevoelens en emoties over de (negatieve) situatie uitdrukken? Heb je een duidelijk beeld over jouw rol in hetgeen wat er gebeurde en neem je jouw deel van de verantwoordelijkheid op?Na maanden van het tolereren van een moordende werkomgeving en het proberen veranderen van de situatie, veranderde er niets. Besefte Monica na onze coaching sessies dat de enige echte actie die ze wel kon controleren haar eigen gedrag en beslissing was, en ze vertrok uit het bedrijf.Toen ik haar weken nadien sprak voelde ze zich in vrede, want ze wist dat ze alles had en heeft gedaan om de relatie te laten werken en dat je met twee moet zijn om tango te kunnen dansen.Waarom wil je (niet) stoppen?Het is gemakkelijk om (niet) op te geven uit angst voor het onbekende, omdat iemand zei dat je (niet) moet stoppen, of omdat je gelooft dat wat je wilt nastreven "te moeilijk" is en het gras elders toch (niet) groener is.Wanneer je je huwelijk wilt verlaten omdat het "te moeilijk" zou zijn om dingen uit te praten en op te lossen met je partner, of je besloten hebt om te stoppen met dansen, omdat je moeder of een collega ooit zei dat je er niks van bakte. Wanneer je op deze basis (on)bewust dergelijke beslissingen hebt genomen zou je er later spijt van kunnen hebben en maak je meer kans te worden geplaagd door schuldgevoelens.Monica ontdekte dat drie van haar top waarden gezondheid, respect en harmonie zijn. Het werd voor haar duidelijk dat haar werkomgeving ervoor zorgde dat dit geschonden werd en ze zich uiteindelijk vrij voelde om te stoppen.Stoppen met...Verdring je angst (bang voor het onbekende of reacties van je omgeving...), stop negatieve zelf commentaar (ik ben niet goed genoeg ik ben niet perfect...) en je te laten beïnvloeden van buitenaf (je ouders, familie, vrienden, collega's, omgeving...). Ben jij in een werk, omgeving, project, of een relatie die jouw waarden schendt? Als dat zo is, weet je nu dat je dit mag achterlaten zonder schuldgevoel.Monica vertelde mij dat ze heeft geprobeerd uit te leggen aan de mensen in haar omgeving waarom ze haar schijnbaar perfecte baan heeft verlaten, en ze leerde al snel dat ze een fout had gemaakt. Ze ontdekte dat je vrienden en familie vertellen waarom je stopt een deur opent naar discussie, vooroordelen, argumenten en kritiek en af en toe begrip. Zelfs haar partner heeft lange tijd aan het idee moeten wennen dat ze het eigenlijk wel ok vond om meer tijd te spenderen met het gezin en haar carrière een andere wending zou geven.Weet dat er altijd wel iemand zal zijn die je zal vertellen dat je gek bent om te stoppen, of dat hij of zij iemand kent die deed wat jij deed en uiteindelijk ongelukkig, failliet, eenzaam, of maatschappelijk verstoten werd.Jij weet waarom je wilt stoppen.Voel in je lichaam hoe het voelt.Dat is voldoende.Denk minder - Voel meer!Het is zo gemakkelijk om in de val te trappen om alles te overdenken en over te analyseren. Allerlei mogelijke scenario's spelen in je hoofd, en je vraagt je zelf  af of je echt alles hebt gedaan wat je kon, om te voorkomen dat je zou opgeven.Monica heeft nachten wakker gelegen en vroeg zich af of ze mondiger zou moeten zijn over haar ontevredenheid, op het werk maar ook thuis, bij haar partner, ouders, familie en vrienden. Was ze echt "te gevoelig" "te perfectionistisch"? Het gevolg van al dat overpeinzen? Ze voelde daardoor alleen nog meer negatieve emoties. En we kwamen tot de conclusie dat stoppen met denken en meer voelen haar het juiste antwoord zou kunnen geven.De kostbare tijd die Monica verspeelde aan het piekeren en scenarios uitdenken (wat zouden collega's zeggen, haar team? haar partner, familie, vrienden omgeving...?) in haar hoofd,  had ze goed kunnen gebruiken om te bedenken wat ze echt wilde, de volgende stap in haar carrière of in haar persoonlijke leven.Focus op NU en de toekomst."Je kan je blijven focussen en piekeren over het verleden, daar kun je echter niets meer aan veranderen, enkel wat nu gebeurd heb je bewust in de hand"Richt je aandacht op wat je wilt bereiken. Wil je een bevredigende en goed betaalde carrière? Wil je een relatie gebaseerd op liefde en respect? Wil je een spannende nieuwe onderneming? Wil je een gezond en slank lichaam? Creëer een gedetailleerd mentaal beeld van wat je wilt bereiken, en onderneem maatregelen om het te laten uitkomen.Het voorbeeld van Monica leert mij dat als je werkt in de richting van iets wat je duidelijk wilt en weet dat het voor jou geschikt is, is er voor schuld geen ruimte, laat het los en ben je echt vrij.123 ?waiting1

uncategorizedactieauthentiekbalanscarrierecoachingdenkendoendromendurvenfamiliegedachtenhandelenkeuzekiezenliefdeloslatennuomgevingoordelenpartnerpiekerenrelatietoekomstverlangenverledenveroordelenvoelenvriendenvriendschapwaardenwachtenwerk





Je hebt alles, wees dan gewoon gelukkig toch?!

15 Februari 2015

Je hebt alles, wees dan gewoon gelukkig toch?!Vaak krijg ik tijdens een intakegesprek de vraag: "wanneer zoeken mensen een coach? Zijn dat niet meestal mensen met zware problemen? Mensen uit gebroken gezinnen? Mensen die werkloos zijn? Mensen die niets hebben om gelukkig te zijn?"Zo ook die ene man, rond 40 jaar, spontaan, hartelijk, gelukkig getrouwd, 3 schatten van kinderen, mooie baan, een nieuwbouwwoning met behulp van zijn ouders, die naast hem woonden weliswaar, maar lekker gemakkelijk voor de praktische zaken en zeker met de kleinkinderen. Hij had veel vrije tijd en in het weekend was hij een gepassioneerde voetbaltrainer voor de jeugdploeg in zijn stad. En toch was hij niet gelukkig. Niet iedereen in zijn omgeving begreep waarom hij "niet gewoon gelukkig en tevreden" kon zijn met zijn leven. Hij die alles had.Via kennissen kwam hij bij mij langs. Ze zeiden dat ik goed kon luisteren zonder te oordelen.Het klikte meteen en we begonnen aan een heel mooi traject met verschillende sessies, waarbij ik het sluitstuk van deze zoektocht graag met jullie deel in de vorm van een Chinees jeugdverhaal. (met permissie)De Chinese steenhouwerIn China leefde eens een steenhouwer die ontevreden was. Hij had een mooie baan maar moest er hard voor werken om zijn leven te onderhouden. Op een dag kwam de steenhouwer langs het prachtige huis van een rijk man. "Deze man moet enorm machtig zijn. Ik zou wensen dat ik kon zijn als hem", dacht de steenhouwer. De steenhouwer werd de rijke man. Hij bezat meer rijkdom dan hij ooit had kunnen dromen.Maar al snel kwam er een hoge regeringsbeambte op bezoek, vergezeld door bedienden en geëscorteerd door soldaten. Iedereen, rijk of arm, moest een diepe buiging maken voor de stoet. "Wat is die man machtig", dacht de steenhouwer. "Ik zou willen dat ik die beambte kon zijn." De steenhouwer werd de beambte.Hij werd rondgedragen in zijn draagstoel, gehaat door de mensen die voor hem moesten buigen en gevreesd vanwege zijn macht. Het was een hete zomerdag en de steenhouwer voelde zich benauwd in zijn draagstoel. Hij keek op naar de brandende zon en dacht: "Wat is de zon toch machtig. Ik zou willen dat ik de zon was." De steenhouwer werd de zon.Hij scheen onbarmhartig over het land, verschroeide akkers en scheen neer op alle mensen. Maar een enorme wolk schoof tussen de zon en de aarde zodat zijn licht het land en de mensen niet meer raakte. "Wat is die regenwolk machtig", dacht de steenhouwer. "Ik wilde maar dat ik die wolk was." De steenhouwer werd de regenwolk.Hij overstroomde de akkers en de dorpen. Al snel merkte hij echter dat hij werd weggeduwd door de wind. "Wat is die machtig. Ik wou dat ik de wind kon zijn", dacht de steenhouwer. En hij werd de wind.Hij ontwortelde bomen, blies de pannen van het dak en werd gevreesd door iedereen. Maar na een tijdje stuitte hij op iets dat niet meegaf: het was een grote steen, die boven alles uittorende. "Wat is die steen machtig", dacht hij. "Ik wilde maar dat ik die steen was." En toen werd hij de steen. Machtiger dan al het andere op de wereld. Tot hij het geluid hoorde van een hamer en een beitel die in de massieve steen stond te hakken. "Wat zou er nou machtiger kunnen zijn dan ik?", dacht hij. Hij keek omlaag en zag daar de gedaante van een vermoeide maar tevreden steenhouwer.123verlangen hart

balansbegripcoachdankbaarheidfamiliehartjezelflichtliefdetevredenheidveiligaccepterencoachingconnectiefamiliegeborgenheidgelukharthedenhelenjezelflevenlichtliefdeloslatenmachtonvoorwaardelijke-liefdepijntevredenheidtoekomstverdrietverlangenverledenvriendschapzijn





Meest recente berichten

Rails
Vrij

Accepteren
Idioot