30 September 2013

Waarom kwetsen we de personen om wie we geven?Hoe kun je van iemand houden en tegelijk pijn doen?Geliefden kunnen gemakkelijk de andere geliefde kwetsen zonder de intentie om dit te doen . Omdat de geliefden zo belangrijk voor elkaar zijn, kan een onschuldige opmerking of actie met goede bedoelingen, verkeerd geïnterpreteerd worden en dus kwetsend zijn.Zo kan iemand die veel tijd aan haar werk wijdt , haar dierbaren verwaarlozen , en hen onbedoeld kwetsen. Hoe meer tijd twee mensen samen doorbrengen , hoe groter de kans dat dit optreedt . Diegene van wie houden betekenen veel voor ons en dit maakt dat deze mensen zowel een bron van groot geluk als diep verdriet vormt , zij geven ons grote vreugde en voldoening , maar ze kunnen ons ook diep kwetsten en irriteren .In situaties waarin we niets van waarde te verliezen hebben, ervaren we zelden teleurstelling .In de liefde, waar veel van ons geluk en veel van onze, meest waardevolle ervaringen en herinneringen van uit gaan , is er heel veel te verliezen.Vandaar grote teleurstelling en frustraties , en waarom het dus zo'n pijn kan doen. In de wetenschap is het bewezen dat volledig gelukzalige liefde niet bestaat. In een onderzoek van onder meer dan 500 geliefde koppels die al meer dan 10 jaar samen waren, antwoordden ze bijna allemaal dat hartstochtelijke liefde een bitterzoete ervaring is en dat liefde hard werken is. Ook is uit het onderzoek gebleken dat personen die open en dankbaar zijn in het leven meer positieve liefdes ervaringen en verbondenheid voelen in hun relatie dan personen die defensief en als slachtoffer in het leven staan . Deze bevinding suggereert dat onvoorwaardelijk liefhebben betekent dat men zichzelf kwetsbaar maakt, en dus de mogelijkheid opent om (diepe) pijn te ervaren. Met andere woorden, hoe meer je houdt van iemand, hoe groter de pijn zal zijn.Deze en andere overwegingen geven aan hoe gemakkelijk je degene die je liefhebt kan pijn doen zonder de intentie om dit te doen . Echter , de verklaring voor het opzettelijk kwetsen van de persoon die je liefhebt is veel complexer .Wat zeker een belangrijke factor is, in het opzettelijk kwetsen van je geliefde, dat ze gerelateerd is aan de centrale rol, die de wederzijdse afhankelijkheid in de liefde speelt .Wederzijdse afhankelijkheid kan bestaan ??in ongepaste verhoudingen : je afhankelijkheid van de andere partner kan te groot of te weinig te zijn . Het kwetsen van de ander is meestal een laatste (vaak onbewust) middel, waarin de geliefde deze afhankelijkheid terug in zijn juiste verhouding wil brengen.Wederzijdse afhankelijkheid heeft ook veel voordelen , die voortvloeien uit het feit dat twee mensen elkaar gevonden hebben in een relatie met doel om elkaars geluk te verhogen . Echter, is het gevoel van onafhankelijkheid ook belangrijk voor het gevoel van eigenwaarde in elke relatie . Sterker nog, in een studie over woede , wat een van de meest voorkomende motieven is bij het kwetsen, toont aan dat in sommige gevallen personen dit doen om autoriteit of onafhankelijkheid te doen gelden , of om het zelfbeeld te verbeteren . Woede word hierin gezien als een nuttig middel om een ??relatie te versterken of bijstellen.Dit soort gedrag herkennen we veelvuldig in de ouder-kind relatie : kinderen verwonden vaak hun ouders om zo hun onafhankelijkheid te uiten. Dit gedrag is ook onderdeel van de romantische liefde waarin wederzijdse afhankelijkheid, onafhankelijkheid van iedere partner kan bedreigen . Soms kwetsen geliefden dus de ander om hun onafhankelijkheid te tonen .Op andere momenten, echter , drukt het kwetsen van de geliefde een tegenovergestelde wens uit : de wens van de partner voor meer afhankelijkheid en aandacht . Inderdaad , een veel voorkomende klacht van getrouwde vrouwen, veel meer dan van gehuwde mannen , is dat hun partners niet genoeg tijd met hen doorbrengen.Door het kwetsen van de ander, wil de geliefde (onbewust) aandacht voor hun onderlinge relatie alarmeren , en in het bijzonder hun onderlinge afhankelijkheid, die moet worden gewijzigd . Het kwetsen van de geliefde is vaak de laatste alarmbel die waarschuwt voor problemen in een relatie, het is vaak een extreme maatregel om de urgentie te signaleren. Als de relatie sterk en volwassen genoeg is , zal door deze signalen te herkennen, geliefden naar elkaar toegroeien . In het andere geval kan dit leiden tot een breuk en vergroot wederzijds onbegrip.Een minder extreem maar vaak voorkomende (onbewuste) reactie is die van humeurigheid. Humeurigheid in de relatie, kan functioneren als zowel een alarmbel, als een evaluatie -apparaat om de sterkte van de verbinding te testen . Liefde is een ??dynamisch proces van wederzijdse aanpassing , maar niet alle adaptieve processen zijn simpel en plezierig , het kwetsen van de ander is hierbij een levend voorbeeld .Een andere onderzoek werpt een ander licht op waarom we soms onze geliefde pijn doen. Deze is gerelateerd aan het ontbreken van onverschilligheid in de relatie . Sinds de partners sterk voor elkaar en hun onderlinge relatie zorgen , kunnen zij niet onverschillig zijn over alles wat de andere , hun relatie , of de eigen situatie zou kunnen schaden . Dit gebrek aan onverschilligheid tegenover de geliefde kan resulteren in het (onbewust) kwetsen van de andere. Dit lijkt vreemd maar vanuit een psychologisch standpunt gezien kan dit gunstig zijn in een relatie .Dit is namelijk de pijnlijke kant van de zorg : Er bestaat een nauw verband tussen mensen die je helpen en je tegelijk pijn doen. De studie suggereert dat de verbetering van de kwaliteit en het geluk van ons leven, soms wat lijden vereist. Met andere woorden geen liefde zonder pijn.Wanneer we bovenstaande redenering doortrekken herken je vast wel dat wanneer er mensen zijn die van ons houden , maar die wij niet (echt) liefhebben , kunnen we onverschillig , zijn of zouden we in ieder niet bekommerd zijn om de ander pijn te doen . Bijgevolg doen we niet de moeite om hen te kwetsen en zo helpen deze relatie te versterken . Daarom zijn mensen die verliefd zijn, liever gekwetst dan door de geliefde onverschillig te worden behandeld.

"Er is een Engels spreekwoord dat zegt: dat het beter is om iemands hart te breken dan er niets mee te doen".

Of vertaald naar wat ik hierboven beschrijf, degenen die dicht bij ons hart zit en ons dierbaar zijn , geven we de voorkeur aan uiting van woede dan onverschilligheid .Ik wil hiermee helemaal niet zeggen dat " ieder mens doodt wat hij liefheeft " (Oscar Wilde nvdr.) , maar wil enkel aantonen dat een geliefde kwetsen frequent voorkomt, zonder dat we dit steeds bewust doen. Net omdat de andere geliefde zo'n belangrijke bron van geluk voor ons is, is deze persoon ook een grote bedreiging voor ons geluk : meer dan iemand anders , kan diegene van wie wij het meest houden ons geluk verpesten . Denk hierbij aan de pijnlijke breuken en vechtscheidingen in je omgeving.Daarnaast gaat het veilige gevoel in de liefde vaak samen met de angst om het verlies van die zekerheid . De mate van geluk in een relatie wordt vaak verbonden met de angst voor verlies van dat geluk . Vandaar dat de zorg voor de geliefde soms samen gaat met het kwetsen van de geliefde .Liefde is nauw verbonden met kwetsbaarheid : het vermogen om te kwetsen en gekwetst te worden bepaalt de intensiteit van een relatie . Hoewel sommige soorten pijn in de liefde zijn bedoeld , zijn de meeste van hen dat niet .Toch kan iemand die opzettelijk de andere persoon kwetst tegelijkertijd beweren die persoon lief te hebben . Het fenomeen van emotionele ambivalentie , die voortvloeien uit de aanwezigheid van de twee, hierboven beschreven verschillende evaluatieve perspectieven , kan goed zijn voor een dergelijke mogelijkheid . Het ontbreken van onverschilligheid en wederzijdse afhankelijkheid in een relatie suggereert waarom dit vaak voorkomt in de liefde .Mijn hersenspinsels hierboven zou door een gekwetste geliefde als volgt kunnen worden uitgedrukt : "Schat , hoewel dit artikel jou misschien een motief geeft om mij te kwetsen , ben ik nog steeds niet zeker of je het doet uit je diepste liefde voor mij "...of zoals popster Pink! het mooi verwoord in haar lied: true love : http://www.youtube.com/watch?v=zsmUOdmm02A

True love, true loveIt must be true loveNothing else can break my heart likeTrue love, true love,It must be true loveNo one else can break my heart like you...

uncategorized aandacht dankbaarheid dierbaar eigenwaarde ervaring frustratie geluk gelukzalig hart kwetsbaarheid kwetsen liefde liefde-is onafhankelijkheid ouder-kind pijn relatie slachtoffer veiligheid verbondenheid verdriet verliezen voldoening vreugde wederzijds woede zelfbeeld zorg

Familiegeluk in relaties?

28 Oktober 2013

Familiegeluk in relaties...

De laatste weken waren zwaar en intens op zowel professioneel en persoonlijk vlak. Professioneel worden belangrijke knopen doorgehakt, op coaching vlak is het druk met innemende cases en privé hebben we in intieme kring de 50ste verjaardag van mijn overleden vriend Adelain gevierd. Het doet mij er telkens aan herinneren hoe fragiel het leven is en hoe dankbaar ik ben voor de intieme relaties met mijn vrouw, kinderen, familie, vrienden en collega's in mijn leven. Ook de honderden lezers en volgers van 123coaching wil ik heel erg bedanken voor de aanmoedigingen en dat ik, hoe klein het ook mag zijn, iets mag bijdragen in jullie leven. Bedankt!

Wat ik de laatste maanden steeds meer heb ontdekt door gesprekken en coaching bij anderen en mijzelf, is dat, hoe wij handelen en ons gedragen in onze meest intieme relaties, grotendeels het gevolg is van de manier waarop we relaties en gedragingen hebben ervaren in ons gezin van herkomst. Onze ouders.De natuur heeft er voor gezorgd dat wij genetische afspiegelingen van onze ouders zijn, qua uiterlijk, haarkleur, lichaamsbouw of veel subtieler zoals stemkleur of een kromme teen. Vaak praten, lopen , eten , denken, en kiezen we hetzelfde beroep of zelfs partners als onze ouders . Vaak realiseren mensen zich dit echter niet , hoe invloedrijk onze ouders zijn geweest . Voor sommigen is het alleen bij het omgaan met hun eigen kinderen dat ze voor het eerst ontdekken welke gelijkenissen ze hebben met hun ouders.

In onze kindertijd leren we van onze ouders hoe zij met elkaar omgaan, hoe zij omgaan met tegenslagen, hun relatie met hun ouders, hun werk en collega's, hun vriendschappen en hun liefde voor elkaar en voor de kinderen. Waar een gezinscultuur voor staat en hoe zij staat in de wereld. Onbewust dragen wij dit ons levenslang bij en bij het ??aangaan van elke relatie toetsen wij dit aan ons onderbewustzijn.Zo begrijp ik nu pas ten volle dat de scheiding van mijn ouders op 5-jarige leeftijd meer impact op mij heeft gehad dan ik had kunnen denken. Op vlak van keuzes in mijn leven (huwelijk, professioneel leven, coaching...), over mijn overtuigingen (het gezinsleven, relaties, vriendschappen, vaderschap...) en over de persoon die ik ben vandaag en de reacties die ik heb in bepaalde situaties... Pas sinds ik dit begrijp en aanvaard, dat ik kind ben van mijn ouders, kan ik mijn "ware" zelf zijn en mij volledig ontplooien. Elke dag leer ik bij en werk ik hard aan mijn intieme relaties.

"Wanneer je naar het leven kijkt, is het grootste geluk, familie geluk"

Tegenwoordig groeien en leven mensen in een waaier van verscheidene relaties op in een ouder, gescheiden, overleden, nieuw samengestelde - gezinnen ...Ook vandaag de dag geldt onze gezinscultuur onbewust bijdraagt en impact heeft op ons leven nu. Laten we hier wat dieper op ingaan en bekijken hoe zij onze intieme relaties beïnvloeden.Wetenschappelijk literatuur toont aan dat er drie belangrijke onderdelen zijn die we elk geleerd hebben tijdens het opgroeien in ons gezin :

Rollen , of de onderdelen van die rollen die we spelen in ons leven met anderen (zoals moeder, echtgenoot, vriendin, dochter...)
Familie regels , die als leidraad passende maatregelen vereisen (hiërarchie, familiebezoeken op zondag, bellen op vaste tijdstippen ...)
Kern overtuigingen , of de gedachten aan de basis van onze gevoelens en handelingen , waarvan de normen basis vormen waarvan wij onze levenservaringen en onszelf kunnen evalueren. (man vrouw verhouding, carrière maken, geld verdienen, opvoeding van kinderen...)

In intieme relaties (tussen collega's, vrienden, geliefden, of getrouwden...) ontstaat een conflict vaak, wanneer misverstand (en het niet herkennen ervan) zich voordoet, tussen de familie culturen die elke partner meebrengt aan de relatie. Om een duurzame relatie te kunnen uitbouwen zal het paar worden uitgedaagd om een nieuwe , wederzijds bevredigende en zinvolle "familie cultuur" van hun specifiek, te creëren . Om dit te doen , moeten de betrokken partijen zich bewust worden van hoe hun familie - van - oorsprong hen hebben geprogrammeerd en wat hun verwachtingen zijn.ProgrammeringWe nemen "familie cultuur" op met onze waarnemingen en ons leren , en wat we leren in deze vroege jaren neemt op een inflexibele karakter waarover we weinig keus hebben, gewoon omdat we van niet beter weten. Dit vroege leren wordt ook wel onze programmering genoemd, omdat het de bron is van veel van ons gedrag in intieme relaties . Tijdens de kindertijd en in de volwassenheid, testen en hertesten we onze geprogrammeerd, geleerde rollen, regels en kern overtuigingen. Onbewust kiezen we deze uit die we herkennen van onze jeugd en maken we ze eigen door ze toe te passen in ons leven bij herkenbare situaties in onze relaties.Wat dit betekent , in algemene termen , is dat we ons gedragen zoals onze ouders of hun vermeende tegenstellingen en dat blijven doen , zonder bewustzijn , totdat bepaalde levens veranderde gebeurtenissen toeslaan, zoals ontslag, vriendschapsbreuk, scheiding, ziekte of dood van een geliefde ??en we de kracht vinden om ons naar alternatieven voor onze geprogrammeerde mogelijkheden te herkennen en een andere keuze te maken.

Conflict tussen partners (collega's, vrienden, geliefden...) die diep met elkaar verbonden zijn, dienen vaak om het geprogrammeerde gedrag aan het licht brengen . Conflict treedt vaak op wanneer de omstandigheden van de relatie verandert , bijvoorbeeld in professionele sfeer bij een promotie, verandering van werk of op privé vlak de geboorte van het eerste kind of verlies van een ouder. Personen die duidelijk zijn over hun eigen identiteit en de patronen van hun verleden en opvoeding herkennen, zijn de meest flexibele en in de beste positie om om te gaan met de ongemakken die betrokken zijn bij veranderingen en stress situaties in intieme relaties.Het creëren van een nieuwe "familie cultuur"Het ontwikkelen van echte, nieuwe ( niet-geprogrammeerde ) relaties en het daar bijhorend gedrag start met het herkennen en oefenen van het patroon die wij van onze ouders hebben overgenomen en die niet meer passen in ons leven. Dit wordt duidelijk wanneer de partners in intieme relaties (tussen collega's, vrienden, geliefden, of getrouwden...) ervaren hebben dat ze zelf keuzes moeten maken over hoe ze zich gedragen met elkaar in conflict situaties. Aangezien dit proces van verandering en nieuwe keuzes vaak riskant en verwarrend lijkt (ik ben gewoon zo... waarom veranderen?), is een sterke mate van motivatie noodzakelijk om oude manieren om dingen te doen, te heroverwegen. Vrienden die ruzie hebben omdat ze een andere waardepalet hebben geërfd over bijvoorbeeld "eerlijkheid", "respect" of koppels die andere opvattingen hebben meegekregen over "huishouden" of "opvoeding".Hoe een relatie overleeft in de verschillen van onze programmering, is afhankelijk van de mate waarin elk van de partners hun eigen patroon erkent en de realiteit aanvaardt van hun verschillende programmeertalen (verleden, waarden, opvattingen, opvoeding) . De grote test van acceptatie is de bereidheid van elke partner om mee te werken aan wederzijds respect en het herkennen en het oplossen van onmiddellijke verschillen en leren leven met blijvende verschillen tussen hen. Dit allemaal in volle bewustzijn als een verantwoordelijke volwassen persoon.Laten we even inzoomen op het verschil tussen onmiddellijke verschillen en blijvende verschillen:Onmiddellijke verschillen zijn meestal meer concreet en situatie - specifiek, zoals waar gaan we op vakantie of wie wat doet van huishoudelijk karwei. Deze verschillen worden meestal opgelost door probleemoplossende en-onderhandelingstechnieken. Zo kan bijvoorbeeld een koppel een jaar met volle zin van een zonvakantie genieten omdat vrouwlief hiervan geniet, terwijl het jaar erop het gezin met plezier geniet van een skivakantie. Compromissen sluiten is dus niet aangeraden, omdat zo niemand dan echt 100% tevreden is. Geven, nemen, aanvaarden. Akkoord gaan en focussen op het nu en de toekomst, waar beiden mee akkoord kunnen gaan, zonder verwijzing naar het verleden of verwijten te maken.Blijvende verschillen zijn meer algemeen en ontstaan uit de ontwikkeling van de langdurige karaktertrekken en voorkeuren die iemand heeft, zoals een voorkeur voor bepaalde slaapplek, een afkeer van het winkelen ,een ongemak met confrontatie of het streven naar harmonie. Om dit verschil in intieme relaties te verwerken zijn veel empathische en assertieve vaardigheden voor nodig om de partners. de emotionele afstand , inzicht en creativiteit te geven om zo nieuwe manieren, te leren, te communiceren, te gedragen, te reageren en met hun verschillen te leren leven. Wanneer intieme relaties hierin slagen creëren ze een nieuw en duurzame band of nieuw "familiegeluk".

Bemiddelaars, psychotherapeuten en coaches kunnen worden ingeschakeld om conflict situaties te herkennen, begrijpen en te helpen. Vaak lukt dit, op voorwaarde dat men geholpen wil worden. Het is een kwestie van levenshouding ten opzichte van deze intieme relatie en de sterkte en diepte ervan en de wederzijdse wens om een betere ??manier om samen te leven, te vinden.

Zo hebben scheidingskinderen (waar mijn vrouw en ik toebehoren nvdr.) zelf een twee tot drie keer grotere dan normale kans op scheiding (CBS, 2009). Twee keer zo groot indien het kind opgroeit bij één gescheiden ouder en drie keer indien het opgroeit bij twee gescheiden ouders (twee ouders die ieder uit een scheiding met elkaar een nieuwe relatie hebben gevormd). Een neerwaartse spiraal die gestopt kan worden wanneer men het ouderlijk patroon herkent en er bewust voor kiest om andere keuzes te maken. Wat niet betekent dat er garantie is op geluk , maar er is tenminste een bewuste kans op een "alternatief verloop van het leven" dan de voorgeprogrammeerde patroon en overtuiging... (iedereen scheidt toch...)

Zoals een Chinese wijze ooit zei:

"Elke goede relatie is heel hard werken. Dwazen zijn zij die zomaar alles opgeven, niet van mening kunnen veranderen en nog dwazer zijn zij die het niet willen."

Mensen die werken aan hun intieme relaties zijn goed op weg om hun eigen duurzame "familiegeluk" te ontwikkelen, vrede te vinden in hun hart en deze van toekomstige generaties. Waarom zou jij hier niet voor willen kiezen?